Grunnþættir menntunar
        
        
          25
        
        
          Vistspor mannsins
        
        
          Síðustu tvo áratugi hefur verið í þróun ákveðin aðferð til að mæla svo kallað
        
        
          
            vistspor
          
        
        
          mannsins
        
        
          14
        
        
          . Hver maður þarf rými, svo og allar athafnir hans, þegar hann
        
        
          leitast við að uppfylla þarfir sínar og neyslu og losar sig við úrgang og rusl. Ekkert
        
        
          verður til úr engu, allt er frá náttúrunni komið og það er líka hún sem verður að
        
        
          taka við því sem frá fólki kemur. Svæði eru misgjöful og mishæf til að taka við en
        
        
          aðferðafræði vistsporsins mælir landsvæði í
        
        
          
            jarðhekturum
          
        
        
          . Hver jarðhektari býr yfir
        
        
          meðalgetu allra svæða Jarðar til að gefa og taka við á viðkomandi ári. Hópur fólks
        
        
          sem lifir á gjöfulu landi getur haft yfir að ráða mun fleiri jarðhekturum en jafn
        
        
          stór hópur fólks sem lifir á rýru landi þótt það sé mun stærra svæði að umfangi.
        
        
          Ef fólk á ákveðnu svæði notar fleiri jarðhektara en svæðið býr yfir til að uppfylla
        
        
          neyslu sína og losa sig við úrgang og mengun gengur fólk á höfuðstól svæðisins.
        
        
          Þjóðir geta líka átt viðskipti við önnur svæði og með því notað jarðhektara þeirra
        
        
          svæða sem gjöfulli eru en þeirra eigin svæði.
        
        
          Jörðin hefur takmarkaða stærð og því er geta hennar til frumframleiðni og
        
        
          móttöku mengunar takmörkuð. Vistsporið reynir að meta ágang mannkyns á
        
        
          auðlindir Jarðar og bera saman við getu hennar. Því meiri sem neyslan er því stærra
        
        
          er vistsporið. Ef sporið er minna en geta Jarðar er mannkyn innan sjálfbærni, þá
        
        
          er
        
        
          
            vistfræðilegur afgangur
          
        
        
          , höfuðstóllinn gæti stækkað og frumframleiðsla aukist og
        
        
          einnig gæti sá
        
        
          
            afgangur
          
        
        
          nýst öðrum tegundum Jarðar en manninum. Raunin er
        
        
          hins vegar sú að síðan vistsporsmælingar hófust hefur neysla fólks verið nokkru
        
        
          meiri en burðargeta Jarðar. Og Jarðarbúar geta ekki stundað viðskipti við verur á
        
        
          öðrum himinhnöttum.
        
        
          Stofnunin Global Footprint Network
        
        
          15
        
        
          mælir út vistspor þjóða og árið
        
        
          2005 gerði hún svo í 201 landi. Á þeim mælingum byggði hún það mat sitt
        
        
          að meðalvistspor Jarðar það ár hafi verið 2,69 jarðhektarar. Sigurður Eyberg
        
        
          Jóhannesson leitaðist við að reikna út vistspor Íslands þetta sama ár.
        
        
          16
        
        
          Hann
        
        
          tekur fram að aðferðin henti ekki alls kostar íslenskum aðstæðum sem séu á
        
        
          margan hátt ólíkar aðstæðum í öðrum löndum ekki síst hvað varðar sjávarútveg
        
        
          og orkuframleiðslu. Sigurður leitaðist við að aðlaga aðferðirnar íslenskum
        
        
          aðstæðum og niðurstaða hans var að hver Íslendingur hefði notað þetta ár