Ímyndaðu þér að þú sitjir í tímavél og ferðist þúsund ár aftur í tímann. Á þeim tímum voru ekki til fjölmiðlar heldur notuðu menn einna helst sendiboða eða reykmerki til að koma upplýsingum á milli staða. Myndir og ristur í hellum eru elstu þekktu boðskipti mannkynsins en þróun í átt að ritmáli er talin hafa hafist hjá Súmerum í Mesapótamíu (Íran) fyrir um fimm til sex þúsund árum síðan.

Þróun ritmáls gekk hægt. Mestalla mannkynssöguna kunnu mjög fáir að lesa eða skrifa og ekki voru allir jafn hrifnir af uppfinningu stafrófsins. Til að mynda lét Sókrates, einn frægasti heimspekingur fornaldar, þau orð falla að þessi uppfinning myndi gera sálirnar gleymnkar vegna þess að þær munu ekki lengur nota minni sitt. Sókrates var eins og áður var minnst á uppi fyrir um það bil 2400 árum. Áður en mannkynið lærði að skrifa varð það að treysta á minnið. Minni var forfeðrum okkar mjög mikilvægt þar urðu þeir að geyma allar upplýsingar og því áttu þær til að breytast töluvert í meðförum manna og kynslóða. Til er skemmtilegur samkvæmisleikur sem getur sýnt þér hvað upplýsingar geta verið vandmeðfarnar. Búðu til eitt orð eða setningu í huganum og hvíslaðu því síðan í eyra sessunautar þíns (þú mátt ekki endurtaka það). Sá hvíslar því sem hann heyrði í eyra næsta nemanda og svo koll af kolli. Síðasti nemandinn segir síðan orðið upphátt þannig að allir heyri. Komst orðið eða setningin óbrengluð alla leið?

Nú á dögum er þekkingu safnað saman og hún geymd í miðlunum. Í bókum, dagblöðum, kvikmyndum, geisladiskum og gagnabönkum getur þú náð þér í upplýsingar og lesið þér til um nánast hvað sem er. Upplýsingarnar eru orðnar að vöru sem hægt er að selja á markaði. Dagblöð, útvarp og sjónvarp eru upplýsingafyrirtæki sem framleiða og selja vöru sína til þín og annarra viðskipavina. Þessir miðlar kallast fjölmiðlar, en helsta einkenni þeirra er miðlun upplýsinga frá einum eða fáum einstaklingum til stórs hóps móttakenda. Netið er þó frábrugðið öðrum fjölmiðlum vegna þess að þar eru sendendur miklu stærri hópur en í hefðbundnum fjölmiðlum.

Við skulum skoða helstu einkenni hefðbundinna fjölmiðla.

1. Stór neytendahópur. Móttakendur fjölmiðlaefnis eru fjölmargir, allt frá nokkrum hundruðum og upp í milljarða.
2. Hjálpartæki. Þú þarft tæknilegan millilið til að geta komið boðskap á framfæri. Fjölmiðlun krefst tæknibúnaðar, töluverðs fjármagns og sérhæfðs starfsliðs.
3. Hröð dreifing. Dreifing efnis í fjölmiðlum gerist hratt, boðin streyma stöðugt og berast með miklum hraða milli staða, landa og heimsálfa. Upplýsingarnar verða að berast nær samstundis vegna þess hversu hratt þær úreldast.