Orðspor 2 – Grunnbók

85 / 132

5. KAFLI
83
Ljóðstafir
Það kallast ljóðstafir þegar hægt er að finna stuðla og höfuðstafi
í ljóðum. Algengt er að þrír ljóðstafir komi fyrir í tveimur línum.
Í fyrri línunni eru tveir stuðlar og í þeirri seinni er einn höfuð-
stafur – sem sagt þrír ljóðstafir allt í allt.
Til að finna þessa ljóðstafi skoðum við fyrsta (eða fyrstu tvo) stafi
hvers orðs í línunum. Ef tvö orð byrja á sama bókstafnum í sömu
línu þá reynið þið að finna orð í annarri línu sem byrjar líka á
þeim bókstaf. Ef það tekst þá eruð þið búin að finna ljóðstafina.
Skoðum þetta nánar með því að rýna aftur í Miðgarðsorm
Skálmaldar og vísur Vatnsenda-Rósu.
Ljóðstafir í þessari vísu eru sem sagt s og d
Ef orð byrjar á bókstafnum s þurfum við líka að skoða næsta staf.
Því að ef orð byrjar á st-, sk- eða sp- (eins og stormur, skip og spá)
þá verða hin orðin sem við ætlum að láta stuðla saman líka að
byrja á sömu tveimur stöfunum. Þetta kemur fram í síðari tveimur
línum þessa erindis: Hér eru ljóðstafirnir
bókstafurinn þ
Hér eru ljóðstafirnir
bókstafirnir st
Þegar hitti Þór
þá munum við berjast.
Staðfastur og stór
standa mun og verjast.
Hér sjáum við að stuðlarnir tveir
eru bókstafirnir
s í orðunum sjórinn og sýður
Og þá er höfuðstafurinn
líka bókstafurinn s ,
í orðinu sortanum Hér eru stuðlarnir
bókstafurinn d
Og höfuðstafurinn er d
Sjórinn rauður sýður.
Í sortanum hann bíður.
Dagrenning og dauðastormur,
í djúpinu er Miðgarðsormur.