120 / 132
ORÐSPOR
2
118
Þetta er nú ekki beint
skólabókardæmi um
góða íþróttamannslega
framkomu.
En þessi strákskratti
er ákveðinn, hann má
eiga það.
Þeir gengu aftur á leikvöllinn. Grímur hafði þá gripið knöttinn og rak
hann á undan sér. Egill hljóp að Grími og rak öxina í höfuð honum,
alveg inn í heila. Þeir Þórður gengu síðan brott til Skalla-Gríms og
liðsmanna hans. Þá hlupu aðstandendur beggja til vopna og varð þetta
upphaf fjandskapar milli fjölskyldna Egils og Gríms.
Þegar Egill kom heim lét faðir hans sér fátt um finnast en móðir hans
sagði að hann væri víkingsefni og spáði því að hann myndi eignast
herskip þegar hann hefði aldur til. Þá kvað Egill þessa vísu:
Það mælti mín móðir
að mér skyldi kaupa
fley og fagrar árar,
fara á brott með víkingum,
standa uppi í stafni,
stýra dýrum knerri,
halda svo til hafnar,
höggva mann og annan.