42 6. KAFLI SÖLVADALUR Við siglum framhjá stæðilegum kletti. „Þetta er Galtarhamar,“ segi ég því pabbi hefur kennt mér að þekkja landið sitt. Þetta svæði er í sérstöku uppáhaldi hjá honum. „Ég skil það,“ segir Þórir hlæjandi og virðir fyrir sér stærðarinnar svín sem starir forvitnum augum á okkur. Hópur af grísum trítlar í kringum það. Það gleður mig að sjá svínahjörðina. „Manstu eftir sögunni sem pabbi sagði okkur, um svínin á Írlandi. Á Írlandi gengu svínin frjáls um skógana. Þau átu kastaníuhnetur kastaníuhnetur sem hrundu af trjánum.“ Þórir kinkar kolli án þess að líta af svíninu. Ég er viss um að hann er að ímynda sér hvernig það bragðast. „Láttu bogann eiga sig,“ segi ég til öryggis og Þórir andvarpar. „Pabbi gerði tilraun stuttu eftir að þau fluttu til Íslands,“ rifja ég upp. „Það vaxa engin hnetutré á Íslandi. Hann vissi því ekki hvort svín myndu lifa af í íslenskri náttúru en hann Orð til skoðunar: stæðilegur kastaníuhnetur göltur og gylta að silast um hamar líkneski
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=