56 FORVARNIR Í SKÓLASTARFI Forvörnum er oft skipt í þrjú stig þar sem hið fyrsta er almennar forvarnir semmiða að því að forða því að vandi komi upp. Mismunandi er hve víðtækt er litið á þetta. Til dæmis má segja að aðgerðir stjórnvalda sem draga úr örbirgð ákveðinna hópa og menntastefna sem stuðlar að aukinni menntun barna og unglinga séu forvarnir. En almennt er forvarnarhugtakið ekki skilgreint svo vítt hér á landi. Aðgerðir á fyrsta stigi beinast að almenningi án skilgreinds vanda. Í skólum felast þær í sívirkri skólastefnu, fræðslustarfi, kennslu og upplýsingum. Dæmi um slíkt eru starfs- og viðbragðsáætlanir um áföll og einelti, foreldrafræðsla, mannréttindakennsla, samskiptaþjálfun, vinaverkefni og foreldrasamstarf (Nanna Kristín Christiansen, 2011). Þeir sem rannsakað hafa tilhögun forvarnarfræðslu telja að hún ætti að vera þáttur í skólanámskrá (Ellis, Stanley og Bell, 2006). Tryggja þurfi að skilaboðin séu ekki útvötnuð, svo sem að þeir sem annist fræðsluna séu ómyrkir í máli um bakgrunn vandans, t.d. að heimilisofbeldi byggist á Forvarnir
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=