Raga og tal
Indversk tónlist byggist á tveimur mikilvægum stoðum, raga og tal. Raga er laglínuform og tal er taktform. Raga er nokkurs konar tónstigi sem inniheldur sjö nótur og má í grófum dráttum líkja honum við vestrænan tónstiga. En raga er ekki aðeins uppröðun tóna í formi laglína eða tónstiga heldur sambland ótal þátta sem saman mynda ramma fyrir heilt tónverk. Raga er í raun frekar flókið fyrirbæri og ólíkt því sem við Vesturlandabúar þekkjum. Til er raga sem tengist ákveðnum tíma dags eða árs og trúa menn því að flutningurinn verði áhrifamestur ef hann á sér stað á réttum tíma.
Í áranna rás hefur indversk tónlist fyrst og fremst varðveist í munnlegri geymd og lítið sem ekkert hefur verið notast við skrifleg gögn. Enn í dag má heyra indverska tónlistarmenn byggja tónlist sína á lagstúfum sem samdir voru fyrir þúsundum ára.
Þegar menn læra á hljóðfæri er mikilvægt að þeir læri fyrst að syngja laglínur og tileinka sér taktinn áður en þeir takast á við hljóðfærið. Til dæmis eru til orð yfir hvert hljóð sem hægt er að framkalla á indverskar trommur og trommuleikarar tala gjarnan fyrst það sem þeir ætla að spila.
Það má segja að í indverskri tónlist felist ákveðinn spuni en hún byggist þó á frekar flóknu kerfi sem menn þurfa að kunna góð skil á. Ef menn ætla að helga sig algerlega sínu hljóðfæri krefst það áralangs náms og strangra æfinga.
