Indversk, klassísk tónlist     
Á Indlandi er að finna margs konar tónlist eins og þjóðlagatónlist, popptónlist, trúarlega rokktónlist, kvikmyndatónlist eins og Bollywood og klassíska tónlist. Hér verður sérstaklega fjallað um indverska, klassíska tónlist. 

Saga indverskrar tónlistar er talin vera sú elsta í heimi. Sögu hennar má rekja aftur til Veda-ritanna eða þegar Brahman, hinn guðlegi skapari alheimsins, kom með tónlistina til jarðarinnar gegnum son sinn Narada en það gerði hann til að boða frið og huggun til alls mannkyns. 

Margar slíkar goðsagnir eru til um uppruna og þróun indverskrar klassískrar tónlistar sem sýnir hversu mikilvæg hún er og einkennandi fyrir indverska menningu.

Í fornum ritum, sem fjalla um indverskar listir, fær tónlistin oft sérstaka athygli sem göfugust allra lista, og er mannsröddin sögð miðla hinum tærustu og sönnustu tónum.

Grunnur indverskrar tónlistar er „sangeet“ sem þýðir sungið með undirleik. Sangeet samanstendur af þremur listgreinum: Söng, hljóðfæraleik og dansi. Þessi þrjú listform koma upphaflega úr leikhúshefðinni og samkvæmt henni fullkomnast sýningin eða tónlistarflutningurinn við sameiningu þessara þriggja þátta. 

Tvær meginstefnur eru í klassískri tónlist á Indlandi. Það er Norður-Indlandshefðin og Suður-Indlandshefðin. Norður-Indlandshefðin er þekkt sem hindustani og hin sem karnatik.  

Hindustani og karnatik tónlist eru ólíkar tónlistarstefnur en eiga þó sameiginlegar rætur sem ná aftur til 13. aldar, til tíma Indusdalsmenningarinnar (um 3300–1700 f.Kr., í blóma 2600–1900 f.Kr.). Þó svo grunnhugmyndin í tónlistinni sé sú sama er fleira ólíkt með þessum tónlistarstefnum en líkt. Þar ber fyrst að nefna tungumálið. Þeir sem semja hindustani tónlist skrifa á indó-evrópskum tungumálum en textar í karnatískri tónlistarstefnu eru á tungumálum Dravída.

Samkvæmt sögulegum heimildum var aðallega  eitt tónlistarform ríkjandi á Indlandi fram að 13. öld. Á fyrri hluta 16. aldar réðust íslamskir mógúlar inn í Indland og fluttu með sér tónlist sem var undir áhrifum frá Arabíu og Persíu. Tónlist mógúlanna blandaðist síðan við indverska tónlist frá Norður- og Mið-Indlandi og til varð tónlistarstefna sem kallast hindustani. Hins vegar hefur karnatik-tónlistin í suðurhluta Indlands haldist svo til ósnortin af utankomandi áhrifum.

Indversk tónlist hélt svo áfram að þróast í gegnum aldirnar og hefur verið ómissandi þáttur indverskrar menningar. Hún er stór hluti af trúarlegum innblæstri og tjáningu og uppspretta hvers kyns skemmtana og hátíðahalda.