Kveikjur

85 hendi, ef ég má mín nokkurs.“ Þá leiddi hún Helgu inn í skrautlegt herbergi. Var þar fyrir maður tígulegur og mörg yndisleg börn. „Þarna sérðu manninn minn og börnin mín,“ mælti konan. „Þú ein hefur borið gæfu til að frelsa þau úr hryllilegum álögum, sem á þeim hvíldu. Fyrir stuttri stundu voru þau köttur, mýs og rottur, sem leituðu að fötunni hjá þér til að sleikja froðu.“ Í mjög mörgum ævintýrum eru fallegar og saklausar manneskjur fastar í álögum vondra afla. Hér er það sama uppi á teningnum … „Svo stóð á, að maðurinn minn varð fyrir reiði álfakóngsins, sem í refsingarskyni breytti honum í fresskött, en börnunum okkar í mýs og rottur. Áttu þau ekki að komast úr þeim álögum, fyrr en óspjölluð, mennsk mær léti vel að þeim. Sú refsing átti að nægja mér sjálfri að þurfa að horfa upp á eymdarástand manns míns og barna, en auk þess var mér fenginn vefur, sem ég aldrei átti að geta lokið við og fellt af, fyrr en hin sama mennska mær rétti mér góðfúslega hjálparhönd við verkið. Nú hefur þú frelsað okkur öll úr böli og bágindum, og muntu verða hin mesta fríðleiks- og gæfukona. Vil ég gefa þér kistil þenna, en ekki máttu opna hann fyrr en á brúðkaupsdegi þínum.“ Þá rétti konan Helgu kistil rauðan og bað hana vel njóta. Helga hlýðir konunni, hún er handlagin og leysir verkin vel og hún er góð við alls kyns dýr, jafnvel rottur. Hún sýnir að hún hefur hreint hjarta – og þannig leysir hún úr þeim álögum sem liggja á bak við. Helga leysir vanda konunnar án þess að reyna það – hún gerir það einfaldlega með því að vera hún sjálf. Og það eru töfrar ævintýrisins. Síðan kvaddi Helga álfahjónin og börn þeirra með þökkum og fór heim í kotið til karls og kerlingar. Sýndi hún þeim kistilinn, en lést ekki halda, að í honum væru neinar dýrar gersemar. Systur hennar þóttust líka fullvissar um, að í sínum kistlum væri miklu meira fé fólgið. Leið nú að því, að eldri systurnar giftu sig. Jafnvel eftir að hafa leyst öll verkefnin er Helga áfram hógvær. Þetta sérðu t.d. á því að hún lætur ekki mikið með sinn kistil; hún hreykir sér ekki eða telur sig merkilegri manneskju fyrir vikið. Manstu hvernig þær

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=