Kveikjur

151 Þegar við Guðrún vorum skotnar í sama stráknum Þegar við Guðrún vorum ungar vorum við svo samrýmdar að við urðum meira að segja skotnar í sama stráknum. Ekki minnist ég þess að það hafi truflað okkur nokkuð því að við sýndum enga tilburði í þá átt að kynnast honum. Við útbjuggum hins vegar altari uppi í mínu herbergi og vegsömuðum hann með söng og vitnisburðum. Við vorum hátíðlegar og alvarlegar og okkur fannst mikilvægt að raddir okkar víbruðu í lofsöngnum. Altarið var þannig: á veggnum hékk íslenski fáninn og á honum teiknuð mynd af stráknum, borð fyrir framan með tveimur kertum í stjökum. Silfurskál með þurrkuðum rósablöðum stóð á milli stjakanna. Halldóra Kristín Thoroddsen p Er þetta einlægur eða kaldhæðinn texti? Hvað í textanum gefur það til kynna? p Semdu yfirdrifið ástarljóð til stráksins þar sem íslenski fáninn kemur fyrir. Teiknaðu mynd af þessari sviðsmynd. p Altari, lofsöngur, íslenski fáninn, kerti í stjökum, silfurskál, rósablöð – hvaða merkingu bera þessi tákn í textanum? Finndu hvar þinn áhugi liggur! Prófaðu að lesa bók sem þú hefur fyrirfram dæmt ómögulega. Hún gæti komið þér á óvart.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=