Varúð - Hér býr ... Varúlfur

42 Við mamma virðumst jafn hissa á sögunni hans Mariusar. Ég vissi ekki að hann gæti logið svona, án þess að roðna eða svitna. „Jæja vinur,“ byrjar mamma. „Þú hefur þá vonandi fengið merki fyrir fínan hnút … þú veist, í draumnum.“ Marius hummar eitthvað og brosir. „Getur þú þá líka útskýrt af hverju það er kattamatur út um allt gólf í herberginu mínu?“ Eftir að hafa kennt svefngöngu Mariusar um kattamatinn sæki ég moppu og fötu með vatni. Ég hugsa til Hvæsa sem borðar svo snyrtilega að yfirleitt er ekki arða eftir af mat. Hér eru hins vegar slettur um allt gólf og upp á fataskáp. „Úff, hvað þetta er fast við gólfið … “ segir Marius og skrúbbar. „Ég er bara svo fegin að þetta virkaði,“ svara ég og bleyti skápinn. „En … hvað ef hún breytist aftur í nótt?“ spyr Marius.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=