41 „Sko,“ segi ég pirruð við Marius. „Tunglið er farið og mamma er aftur orðin eðlileg.“ „Ertu viss?“ spyr hann og hrukkar ennið. „Nei … en við getum ekki haft hana læsta inni í allan dag,“ svara ég og losa bandið af húninum. Um leið kippir mamma upp hurðinni. Hún er úfin og þreytuleg en ansi ólík úlfinum sem við lokkuðum inn úr garðinum í nótt. „Hvað er eiginlega í gangi krakkar?“ spyr mamma þegar hún sér bandið sem liggur frá hurðarhúninum. „Marius gekk í svefni,“ segi ég hratt. „Ha?“ spyr mamma ringluð. Marius grípur orðið á lofti. „Já, afsakaðu þetta. Ég er sko í skátunum og mig var að dreyma alveg svakalega skemmtilegt skátamót. Við vorum að læra nýjan hnút … “
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=