Varúð - Hér býr ... Varúlfur

36 sleikir hún út um. Það skín í beittar tennur sem gætu bitið af mér höndina ef ég fer ekki varlega. Ég fikra mig aftur á bak upp stigann. Mamma er á fjórum fótum og ber sig alveg eins og svangt en óöruggt dýr. Marius er kominn inn og stendur bak við opnar útidyrnar. Um leið og mamma kemur inn í íbúðina lokar hann hurðinni varlega. Mamma urrar þegar ég kippi dósinni enn lengra til baka. Hún er greinilega orðin svöng og pirruð. Mamma verður alltaf mjög pirruð þegar hún er svöng. Þá er hún reyndar ekki með flugbeittar tennur og klær. Ég leiði hana eftir ganginum að svefnherberginu hennar. Svo legg ég dósina niður á gólf og renni henni inn í herbergið. Mamma spyrnir sér í gólfið svo klærnar skilja eftir djúp för í parketinu. Hún byrjar strax að háma í sig kattamatinn og umlar af ánægju. „Vá, hvað henni finnst þetta gott. Hún klárar þetta örugglega strax,“ segir Marius með ótta í röddinni. „Náum í meira,“ segi ég og hleyp af stað. Við snúum aftur með tvær dósir til viðbótar og rennum þeim inn til mömmu. Hún lítur upp og

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=