70 „Marius er góður aftur,“ segir Þór glaður og vefur örmunum þéttar um háls stóra bróður síns. „Ég skal skúra,“ segir Marius og brosir. Það er gott að fá þolinmóða, brosmilda og jákvæða Marius aftur. Ég finn þó sterka löngun til að hjálpa honum að þrífa. Ekki vil ég enda eins og Álfmundur, sem gerir ekkert nema að ropa og prumpa á meðan konan hans gerir allt á heimilinu. „Við hjálpumst að,“ segi ég og bretti upp ermar. Það tekur töluverðan tíma að þrífa skötuna upp úr gólfinu. Við opnum alla glugga íbúðarinnar en líklega mun lyktin aldrei hverfa. Þegar síðasta gólftuskan fer í þvottavélina þvoum við okkur fegin um hendur. Því næst hendum við okkur flötum í sófann. Þór leggst á milli okkar og Hvæsi kemur sér þægilega fyrir á sófabríkinni. „Eigum við svo að læra fyrir þjóðsöguverkefnið? Við þurfum að velja okkur sögu,“ segir Marius. „Gleymdu því,“ svara ég ákveðin. „Eftir þessi ósköp veit ég allt of mikið um álfa og þjóðsagnaverur. Ég bara get ekki meira.“
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=