45 Ég tek Hvæsa í fangið og leiði Þór frá hrauninu og út götuna. Á leiðinni í rauðu blokkina spyr Þór svo margra spurninga að mig verkjar í eyrun. „Hvernig ætlum við að bjarga Mariusi?“ spyr Þór og saklaus augu hans tindra. „Sko … “ byrja ég, en svarið er ekki alveg ljóst. „Við finnum leið.“ „Hann má ekki vera fastur í stóra steininum,“ snöktir Þór aumur. „Nei, nei. Við náum honum út.“ „Vondi Marius er bara ljótur og á að fara heim til sín.“ „Algjörlega,“ segi ég og kreisti lófa Þórs. „Við sendum hann heim til sín. Beint aftur til álfheima.“ Á leiðinni rifja ég upp þjóðsöguna sem við mamma lásum. Í þeirri sögu tókst bóndakonunni að fá barnið sitt aftur með því að flengja umskiptinginn með vendi. Ég er ekki alveg til í að rasskella Marius, jafnvel þótt þetta sé ekki hann í raun og veru. „Við reddum þessu,“ segi ég og reyni að hljóma eins hughreystandi og ég get.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=