123 það mikill forði væri það laglega til þeirra komið En svo er nú belgurinn orðinn þungur að ég veld honum ekki og þó rúmar hann ekki helminginn af leifum þínum Nú væntir mig að þú virðir til orð mín og berir belg þenna heim í karlskot á morgun til þess að þú bæði birgir nauðþurft foreldra minna að nokkru og losir mig við það amstur sem ég hef af matarfrágangi þínum En þar legg ég blátt bann við að þú hreyfir á nokkru í belgnum eða rífir upp úr honum Og ekki skaltu hugsa þér að ég muni ekki verða þess vísari því ég sé í gegnum holt og hæðir og helli minn enda ertu af ráðahagnum við mig ef þú bregður af boði mínu Risinn kvaðst skyldi gera það sem henni væri mest að skapi og í engu af bregða og segir: – Nú skaltu búast við brúðkaupi okkar á morgun Svo vísar hann henni á allt sem hafa þurfi til veislunnar og þótti henni hann heldur stórtækur um tillögurnar Þar með kom hann fram með bindi nokkurt, leysti það til og tók úr því brúðklæði handa henni og bað hana að fara í þau þegar hún væri búin að búa til veislunnar því ekki mætti á neinu standa Er boðsfólkið kæmi því úr þeirri sömu för og hann færi með belginn ætlaði hann að fara að bjóða til brúðkaupsins Helga hét honum góðu um að allt skyldi verða til búið er boðsmennirnir kæmi og lét sem sér væri mjög annt til brúðkaupsins Eftir það hættu þau talinu og leggjast til svefns Gegnum holt og hæðir Morguninn eftir er risinn snemma á fótum tekur belginn á bak sér og heldur með hann heim að karlskoti Þegar hann var kominn æðikipp frá hellinum þykir honum belgurinn furðu þungur, setur hann því af sér og hvílir sig Þegar hann er búinn að setja af sér baggann segir önnur þeirra systra: – Ég sé í gegnum holt og hæðir og helli minn Þykist nú risinn vita að Helga sjái til ferða sinna og segir: – Aldrei skal ég í belginn bauka, þó brotni í mér hryggurinn; glöggt er auga í Helgu minni, hún sér í gegnum holt og hæðir og helli sinn. Síðan snarar hann belgnum á bak sér aftur en þó kemur þar að hann lýist í annað sinn og finnst belgurinn kynja þungur, setur hann af sér og er hann heyrir: – Ég sé í gegnum holt og hæðir og helli minn, mælir hann sömu orðum og fyrr og heldur enn áfram Þannig gekk og hið þriðja sinn, er hann hvíldi sig, að bæði heyrir hann hin sömu orð og hefur sömu ummæli sjálfur sem hið fyrsta sinn Síðan kemst hann heim í kot og selur belginn í hendur karli og kerlingu Nú er þar til máls að taka að Helga fer að þrifa amstur: baks, fyrirhöfn æðikippur: spölkorn, kippkorn, góður spotti
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=