40167 Á löngum, dimmum vetrarkvöldum sátu sögumenn í íslenskum baðstofum fyrri alda. Þeir sögðu sögur meðan fólkið sat á rúmum sínum og vann. Sögurnar gengu milli manna, sveit úr sveit, öld eftir öld, breyttu um lögun og hljómfall en kjarninn var sá sami. Fæstar voru skráðar fyrr en kom fram á 19. öld. Þær segja frá álfum, tröllum, huldumönnum, galdramönnum, draugum, sæbúum, vitrum mönnum og heimskum, englum og púkum, Kristi og kölska. Þessar sögur eru kallaðar þjóðsögur og ævintýri. Gegnum holt og hæðir afkimi þingmannaleið áhrínsorð krossmessa sál orðfall áfasopi útigegningar málamatur refjar dróg kolskör afréttur blöndukútur blóðdrefjar lyfberi klakkur reiðingur sili vör léttasótt gandreið farg Jónsmessa lágnætti patína dagmál langafasta semingur forneskja kukl ágirnd mætur fiskiheill kaupanautur málnyta selstaða meinvættur annexía tóftarbrot flautir tólg ákast svartigaldur kleima hofróða hlóðir kaun lögg flautir feigð sút seggur feigð vættur kvíar pallskák sledda skammbiti sýruker mudda sál orðfall áfasopi útigegningar semingur ákast seggur reiðingur sili vör léttasótt Jónsmessa ágnætti patína dagmál tóftarbrot flautir sili vör léttasótt blóðdrefjar lyfberi málamatur refjar krossmessa sál
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=