8 Galdrar Það var einu sinni að bóndi nokkur bjó við sjávarsíðu, hann átti tvo syni Engar sögur fara af honum fyrr en fast undir andlát hans Þá fékk hann þeim gamalt blað með einhverju á og sagði að þeir skyldu bera þetta á sér, einkum þegar þeir færu á sjóinn, því þeir mundu þá ekki afla miður en aðrir Bræður þökkuðu honum fyrir blaðið og fóru að bera sig að lesa það sem á því var en af því að þeir skildu ekkert orðið þá meintu þeir það væri galdur og höfðu því miklar mætur á þessu blaði og létu öngvan mann vita af því Þeir urðu nú þarna búendur eftir föður sinn og gleymdu trauðlega að hafa blaðið á sér og settu mikla trú á það og varð líka eftir trú sinni með aflaveiði Þegar þeir höfðu það á sér þá öfluðu þeir manna best en ef það bar til þeir gleymdu því eftir í landi þá fengu þeir sáralítið eða jafnvel ekkert Það fór mikið orð af því hvað bræður öfluðu vel hjá því sem allir aðrir þar í sveitinni og þóttu á stundum undarlega heppnir því þó mörg skip færu samdægurs á sjó, en enginn yrði var, þá öfluðu þeir Þess vegna voru menn farnir að pulta það að bræður mundu hafa fiskigaldur og fóru að tala nálægt því við þá en bræður – þó þeim fyndist meining manna um þetta vera rétt – þá tóku þeir því samt ekki nærri Presturinn þar í sveitinni fór nú einu sinni að tala um þetta við bræður og bað þá að segja sér í trúnaði hvort þeir hefðu öngva ólukkuhjátrú Þeir voru fyrst tregir en af því hann var kunningi þeirra þá sögðu þeir honum eins og var hverju þeir þökkuðu aflabrögð sín Prestur fékk nú hjá þeim að mega lesa blaðið Svo fékk hann þeim það aftur og segir: – Þetta er ekki mikill galdur, það er ekki nema faðirvor á latínumáli – Aá, er það ekki annað? sögðu þeir Eftir þetta misstu þeir fiskiheillina Þjóðsögur Jóns Árnasonar 1. Bræðurnir og blaðið Sögugluggi Bóndi nokkur gefur sonum sínum gamalt blað áður en hann deyr. Þeir taka það með sér til fiskjar æ síðan og fiska betur en aðrir þó að þeir skilji ekki hvað stendur á blaðinu. Svo einn góðan veðurdag þýðir presturinn fyrir þá texta blaðsins.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=