| Ljóð Rebecu: Ljóð slöngukonunnar: Ég er slöngukonan. Ég er ekki eins og aðrar konur, ég er slöngukonan frá Pastaza. Ég er hin óttalega kona. Ég kem, ég breiði úr mér eins og væri ég vængur sem hylur fjöllin. Þegar þú gengur niður stíginn ligg ég við vegbrúnina. Eins og hringiða í vatninu breytist jörðin sem ég ræð yfir. Þú kemst ekki framhjá, af því að ég er slöngukonan, sem mun eyða þér. Hlustaðu á ljóðið: |
