Það var einu sinni kóngur og drotning í ríki sínu. Hann hét Hringur en ekki er þess getið

hvað drotning hans hét. Þau áttu einn son sem Hlini er nendur. Snemma var hann

enilegur og þótti hinn mesti kappi. Karl og kerling bjuggu í garðshorni. Þau áttu eina

dóttur er Sign hét. Eitt sinn fór kóngson á dýraveiðar með hirðmönnum föður síns. Þegar

þeir höfðu veitt nokkur dýr og fugla og ætluðu heim aftur, sló fir svo dimri þoku að þeir

mistu sjónar á kóngsyni. Letuðu þeir hans lengi en fudu ekki og sneru við það

heimleiðis. Þegar þeir komu til kóngshallar sögðu þeir að þeir hefðu mist Hlina frá sér og

vergi getað fundið hann. Kóngur varð mjög hrggur við þessa fregn og sendi mart manna

dagi eftir að leta að syni sínum. Þeir letuðu allan dagin til kvölds en fundu

ekki, og fór svo í þrjá daga samflett. Við þetta varð kóngur svo harmfullur að hann laðist

í rekju sem veikur maður. Hann lét og lsa því yfir að ver sem fndi son sinn

og kæmi með hann heim aftur skldi eignast hált ríki sitt. Sign karlsdóttir fréttir

varf kóngsonar og verjum launum faðir hans hafi heitið ef Hlini fnnist. Fer hún því

til foreldra sinna og biður þá um nesti og nja skó og heldur síðan af stað að leta

kóngsonar.