 |
Pr 59 |
Í upphafi var talið að praseódým og neódým væri frumefnið didýmíum en Welsbach tókst að skilja þau í sundur árið 1885. Efnið tærist auðveldlega í röku lofti. Það er 37. í röð efna í jarðskorpunni. Það er notað, ásamt öðrum sjaldgæfum jarðmálmum í efnablöndur með magnesín en einnig í kveikjarasteina og sem „súrefnisæta“ í lofttæmitæki. Efnið hefur gagnast vel í gleraugu fyrir suðu- og glergerðarmenn. |
| Fróðleiksmoli: Hitaorkukvarðinn Kelvin er kvarðaður út frá alkuli. 0 K = –273,15 °C. |
Atómmassinn er 140,9077 | |
| Eðlismassinn 6,64 g /cm3 | ||
| Fast efni við staðalaðstæður | ||
| Rafeindahýsing [ Xe ] 4f3 6s2 |
Suðumarkið er 3563 K | |
| Bræðslumarkið er 1208 K | ||
| Uppgötvað af Carl F. Auer von Welsbach í Austurríki árið 1885. | Myndar mjög basísk oxíð | |
| Til baka á lotukerfið |