13 Maður og náttúra Íbúar jarðarinnar Það sem hefur einna mest áhrif á fólksfjölda er framboð á fæðu. Þegar forfeður okkar voru uppi fyrir 150.000–200.000 árum takmarkaðist fólksfjöldinn, rétt eins og nú, við möguleikana á að nýta sér landsins gæði. Fyrstu mennirnir voru veiðimenn og safnarar sem lifðu á því að safna öllu sem náttúran á hverjum stað gaf af sér. Menn flökkuðu um landsvæði í fæðuleit og samfélögin voru ekki stór. Talið er að mannkynið hafi ekki farið mikið yfir 15 milljóna markið áður en akuryrkjan kom fram fyrir u.þ.b. 10.000 árum. Með akuryrkju batnaði lífsafkoman til muna og fæðuöflun varð öruggari. Fólki tók að fjölga verulega og samfélögin urðu flóknari. Ekki þurftu allir að vinna við að afla fæðunnar og því kom fram ýmiskonar sérhæfing innan samfélaga og nýjar starfsstéttir urðu til. Mannkyninu tók að fjölga mikið frá því sem var í veiðimanna- og safnarasamfélaginu. En akuryrkjunni voru líka ákveðin takmörk sett. Næsta stökk í mannfjölda varð með iðnbyltingunni á 18. öld. Þá náðu menn með áhrifaríkum hætti að brauðfæða mun fleira fólk en áður þekktist, m.a. með aukinni matvælaframleiðslu. Sprenging varð í fólksfjölda. Allt frá fyrstu árum iðnbyltingarinnar hafa framfarir í tækni gert okkur kleift að fæða sífellt stækkandi mannfjölda. Læknavísindin hafa einnig átt stóran þátt í fólksfjölguninni. Á línuritinu hér fyrir ofan má sjá hvernig mannkyninu hefur fjölgað frá því um 1700. Mannfjöldaþróun í heiminum frá því um 1700. Um aldamótin 1900 fer íbúum jarðar að fjölga hratt. Hver gæti ástæðan verið og hvert stefnir þessi þróun?
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=