135 Eyjaálfa Landslag Eyjaálfa er minnsta, flatlendasta og fámennasta heimsálfan. Hún nær þó yfir fjölda eyja sem eru taldar vera á bilinu 20–30 þúsund og dreifast yfir stóran hluta af Suður-Kyrrahafi. Flestar eru svo litlar að þar er takmarkaða fæðu að finna og nánast ekkert ferskvatn, auk þess sem þær veita lítið skjól fyrir óveðrum. Stór hafsvæði skilja að lönd og eyjar í þessum heimshluta sem einkennist öðru fremur af því hve samfélögin þar eru smá og einangruð. Ástralía er langstærsta ríkið í Eyjaálfu. Auk Ástralíu teljast eyjabálkarnir Míkrónesía, Melanesía og Pólýnesía til álfunnar. Stórar eyjar innan eyjabálkanna eru t.d. Nýja-Gínea og Nýja-Sjáland. Smærri eyjar eru t.d. Fídjíeyjar, Nýja-Kaledónía og Tasmanía. Vatnaskilahryggurinn mikli (Great Dividing Range) er fjallgarður sem liggur með fram allri austurströnd Ástralíu. Hann myndar vatnaskil ánna sem renna inn í land til vesturs og til hafs í austri. Kosciuskofjall í Snæfjöllum er hæsti tindur Ástralíu (2228 m). Í miðri Ástralíu rís hinn einstæði klettur Uluru (Ayersklettur) upp úr sínu marflata umhverfi. Kletturinn er úr rauðleitum sandsteini sem varð til fyrir hundruðum milljóna ára. Við sólsetur, þegar síðustu geislar sólarinnar magna rauða litinn, er hann að margra mati fegurstur. Annar fjallgarður í Eyjaálfu eru Suðuralpar á Suðurey á Nýja-Sjálandi. Þar er mikið af smájöklum. Cook-fjall er hæsti tindur Suðuralpa, 3754 m. Fjallið lækkaði um 10 m árið 1991 vegna mikillar grjótskriðu. Cook-fjall á Nýja-Sjálandi er vinsælt til útivistar. Þangað sækir aðallega göngu- og skíðafólk.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=