36 Gangstéttin úti var vot og hrein – allt pírumpárið sem Momo hafði krotað á hana í gær var horfið en í þess stað skoppuðu þar regndropar eins og örsmáar mannverur í dansi. Gatan var full af fólki og hávaðasömum bílum en Momo sagði við sjálfa sig: „Ég verð að ganga fallega eins og fullorðin kona.“ Regndroparnir léku á regnhlífina undursamlegt lag sem hún hafði aldrei heyrt áður. Dripp dripp dropp dropp dropp dripp dripp dropp dropp dropp dripp dripp dropp dropp dripp dripp dropp dropp dripp dripp dropp dropp dripp dripp dropp dropp Það rigndi allan daginn. Momo gægðist öðru hverju út og horfði á rigninguna, meðan hún lék sér á leikvellinum. Hún gleymdi ekki regnhlífinni sinni, þegar pabbi hennar kom að sækja hana. Hún var oftast vön að gleyma vettlingunum eða treflinum – en hún gleymdi ekki regnhlífinni. Gatan var full af fólki og hávaðasömum bílum en Momo sagði við sjálfa sig: „Ég verð að ganga fallega eins og fullorðin kona.“ Regndroparnir léku á regnhlífina undursamlegt lag sem hún hafði aldrei heyrt áður. Dripp dripp dropp dropp dropp dripp dripp dropp dropp dropp dripp dripp dropp dropp alla leiðina heim.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=