Tónlist og umhverfi - kennarabók

35 Regnhlífin Haru (vorið) Momo heitir lítil stúlka sem fæddist í New York. Í Japan þýðir momo ferskja, en þar bjuggu foreldrar hennar áður fyrr. Þegar Momo varð þriggja ára, fékk hún tvær afmælisgjafir – rauð gúmmístígvél og regnhlíf! Hún var svo ánægð með þessar gjafir, að hún vaknaði um nóttina til að skoða þær betur. Natsu (sumarið) Því miður kom hlýtt og sólríkt sumar. Á hverjum morgni spurði Momo mömmu sína á leiðinni á leikvöllinn: „Af hverju kemur ekki rigning?“ Hún fékk alltaf sama svarið: „Bíddu róleg, bráðum rignir.“ Einn morgun var Momo óþreyjufyllri en nokkru sinni fyrr, því að sólin skein óvenju skært. En þegar hún horfði á sólarglampann í mjólkurglasinu sínu, fékk hún ágætis hugmynd og stökk á fætur. „Ég verð að fá regnhlífina mína! Sólin meiðir í mér augun!“ En mamma hennar sagði: „Það verður miklu meira gaman úti í sólskininu án regnhlífar. Við skulum geyma hana þangað til regnið kemur.“ Morguninn eftir var Momo enn jafnleið yfir að geta ekki notað regnhlífina sína. Samt datt henni dálítið nýtt í hug þegar hún horfði út á götuna. „Í dag verð ég að hafa regnhlífina mína! Vindurinn fer í augun!“ En mamma hennar sagði: „Vindurinn getur feykt regnhlífinni þinni út í buskann. Við skulum geyma hana þangað til regnið kemur.“ Ame (rigning) Mörgum, mörgum dögum síðar byrjaði loks að rigna. Mamma Momo vakti hana og sagði: „Komdu á fætur! Það hefur gerst dálítið óvænt!“ Momo gaf sér ekki tíma til að þvo sér í framan. Hún var meira að segja svo áköf að hún fór berfætt í stígvélin.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=