Það kom að norðan

77 Ég biðst forláts ef skriftin mín er orðin illlæsileg. Ég er niðri í lestinni ásamt Ingu systur og Davor er næstum búinn að ná að brjóta lásinn. Kenning okkar um að börn gætu ekki smitast reyndist ekki vera á rökum reist. Vissulega virðist sýkingin þurfa lengri tíma til að smita ungmenni, mögulega út af hraðari efnaskiptum. En Raggi smitaðist á endanum, 19 ára gamall. Davor er nokkr- um mánuðum eldri en ég. Og þegar hann breyttist, þá tók það af allan vafa. Við erum báðar sýktar. Og það er bara tímaspursmál hvenær við breytumst. Skringilegar hugsanir eru farnar að ásækja mig. Minningar sem ég kannast ekki við. Kannski er sýkingin ekki svo slæm eftir allt saman. Ástæðan fyrir því að ég vildi skrifa þetta bréf er sú að heimurinn verður að vita hvar þetta byrjaði allt saman. Það var ekki