Það kom að norðan

58 vorum við komin út úr göngunum og í eitt andartak sá ég Ragga baðaðan í ljósi. Munnvikið á honum var alsett svörtu slími. Hann starði út um gluggann en í stað augna voru tvö svört göt. Bíllinn sveigði til vinstri, lenti á grjóti og valt. Hring eftir hring þeyttumst við þar til bíllinn staðnæmdist loksins á hvolfi. Ég reyndi að halda meðvitund, ég varð að sækja hjálp. En svartnættið tók yfir, sama hvað ég streyttist á móti.