Snorra saga

Snorri hélt góðu sambandi við Oddaverjana þótt hann hefði stundum átt í deilum við þá. Þegar Sæmundur Jónsson dó var lögspekingurinn Snorri fenginn til að skipta búi hans milli afkomendanna. Snorri kom á fornar slóðir í Odda og þar urðu fagnaðarfundir. Snorra leist vel á Sólveigu dóttur Sæmundar, sem var orðin frábær kvenkostur. Hann sá til þess að erfðahlut­ ur hennar varð ríkulegur. Slíkan kost gat verið gott að hafa í bakhöndinni. En honum brá illilega í brún þegar Sighvati bróður hans tókst skömmu síðar að ná í Sólveigu handa Sturlu syni sínum, það var kannski ekki alveg það sem Snorri hafði ætlað sér. Þar þótti hon­ um satt að segja sem góður biti færi í hundskjaft. En Sólveig var reyndar mjög hrifin af Sturlu. Enn meira gramdist Snorra þó þegar hann frétti að Sturla hældi sér af þessu og bæri það út um allt að gamlinginn Snorri hefði sjálfur verið að hugsa um Sólveigu. Það var ekki alveg rétt. Snorra leist vel á Sólveigu, en samt var hann spenntari fyrir 44