Smátímasögur - Fyrir þig

107 Hörpuslag KRISTÍN HELGA GUNNARSDÓTTIR – Ertu með nesti? spurði Valur. – Það er ekkert til, svaraði Harpa. Hún klæddi sig í vett- linga. – Mamma kemst aldrei í búð. – Hvaða vitleysa. Þú verður bara að nota hugmyndaflugið, sagði bróðir hennar hughreystandi og opnaði ísskápinn. – Hér er gulrót. Hann setti gulrót í box. Harpa gretti sig. Valur opnaði eldhússkáp. – Kex. Meira að segja súkkulaði- kex, sagði hann. – Það er nú aldeilis gott nesti. Hann tók síðustu kökuna úr lúnum plastumbúðum og setti í boxið. – Nei sko, við erum heppin, kallaði hann, greip dálítinn rúsínuklump og setti í nestisbox systur sinnar. – Rúsínur, gulrót og súkkulaðikex, tautaði Harpa og gretti sig. – Það gerist ekki betra, sagði Valur og renndi upp úlpunni hennar. – Drífðu þig af stað. Þú slórar alltaf á leiðinni. Harpa greip hvítan plastpoka í forstofunni um leið og hún vatt sér út um dyrnar. – Hvað ertu með? spurði Valur.