Smásagnarsmáræði

Hún kjökraði. Á einu slíku kvöldi stofnaði ég heilt bílskúrs- band í huganum. Það var skipað hressum strákum sem æfðu í skúrnum heima. Þeir voru allir miklir vinir mínir og stundum djömmuðum við saman. Ég lék á hljómborðið. Bandið var ekkert án mín og stundum fannst mér ég heldur ekki mikið án þess. Þegar ég vissi af hinum í hljómsveitinni úti í bílskúr fannst mér lífið bærilegra. Vinir mínir fylgdust með mér. Þeir myndu grípa í taumana ef lætin keyrðu um þverbak. En þarna vorum við, dætur kommúnista, húsbyggjenda og hatursfólks áfengis, lagðar af stað að finna stelpu sem jafnvel Olga virtist ekki Ísfólkið - 73