Smásagnarsmáræði

að eitthvað lið frá Barnaverndarnefnd kemur heim til ykkar, dragið djúpt andann og spyrjið hvort þau hafi séð heimildar- myndina um Breiðavíkurbörnin.) Æi, ég ætti kannski að kynna mig. Ég heiti Hólmfríður. Pabbi minn heitir Júlíus. Já, ég heiti Hólmfríður Júlíusdóttir. Alveg eins og í laginu. Ha, ha, ha. Mamma syngur þetta stundum fyrir mig þegar hún er í góðu skapi. „Gullna skó og græna sokka. Gafstu mér um árið okkar. Vaglaskóginum í.“ Djís. Þú getur farið á Youtube og horft á ótrúlega hallæris­ legt myndband með laginu. Þetta lag er ekki um neitt. Bara eitthvað bull. Enda er þetta örugglega samið af popparanum sem var í Idol og baðst afsökunar fyrir að hafa keypt dóp. Hvað um það. Mamma elskar þetta lag. Hún heitir Ósk og fyrsta júní verður hún búin að vera edrú í fimm ár. Pabbi er líka nýorðinn edrú. En ég efast um að hann muni nokk- urn tíma eiga fimm ára edrú afmæli. Ég hata hann meira en mömmu mína. Pabbi er svona gaur sem hringir og spyr mig hvernig ég hafi það. „Fínt,“ svara ég og þá spyr hann: „Af hverju?“ Hvernig svarar maður einhverju svona? Er þetta eitthvað svona AA-manna grín? Þetta var í gær. Eftir að barnaverndarliðið var farið. Ég má vera með gemsa inni á herbergi af því að þetta er spítali. Ég fannst meðvitundarlaus fyrir utan Sundlaugina í Breiðholti. „Sönn saga“ - 111