Skilaboð móttekin

3. hluti 65 augun, skerpa á andlitsdráttum, slétta úr hrukkunum og svo framvegis) Hvað gerist þegar við horfum á fallega manneskju í auglýsingu? Við förum, algerlega ósjálfrátt, í samanburð: Er þessi strákur sætari en ég? Er þessi stelpa með fallegri augu? Hvernig ætli stelpurnar sjái mig fyrir sér? Finnst strákunum ég vera líkari þessari fyrirsætunni eða hinni? Auglýsing sem birtir manneskjur sýnir okkur annað eintak af sömu tegund og við erum sjálf Þetta vekur ósjálfráða forvitni og kallar á samanburð innra með okkur sem hefur ekkert með raunverulegan hégóma að gera, heldur miklu fremur eðlilega forvitni Gallinn við þessa hlið auglýsinga er að þær sýna spegilmynd af mann- kyninu sem er ekki raunhæf Fyrirsæturnar eru ekki svona fallegar í alvörunni – þær eru meira í ætt við ævintýrapersónur en raunverulegar manneskjur Af þessum sökum eru margir gagnrýnir á auglýsingar og vilja meina að þær hafi neikvæð áhrif á sjálfsmynd allra sem taka við þeim Auglýsingar notast við yfirburða fallegt fólk af annarri ástæðu Við búum öll yfir fegurðarskyni sem er beintengt við tilfinningar okkar Þannig hefur fyrir löngu verið vísindalega sannað að fallegt fólk vekur hjá okkur líkamleg viðbrögð, rétt eins og falleg tónlist eða myndlist Manneskja sem samsvarar sér vel og hefur sterkbyggt andlit með ákveðnum andlitsdráttum virkar á okkur eins og segull; hún höfðar meira til okkar en aðrar manneskjur Að hafa fallegt fólk í auglýsingum kallar þannig á a m k tvenns konar samanburð: Í fyrsta lagi samanburð sem byggist á skorti: „Þessi strákur er sætari en ég.“ Og í öðru lagi samanburð sem byggist á þrá eða draumi: „Ég vildi að ég væri jafn sætur og þessi strákur.“ „Því að þá væri allt betra“ Þetta er draumurinn sem er oft notaður í auglýsingum til að selja – ef ég liti svona út væri allt betra Lokaniðurstaðan er þessi: „Ef ég bara ætti þessa vöru ... þá væri allt betra.“