Rúna jafnar leikinn

S k e m m t i g a r ð u r i n n R e g n s k ó g a r Rútan nemur staðar. Við Milla og Beta drífum okkur út, ásamt öllum hinum frá Fjalleyrarskóla. Kennararnir byrja að raða okkur í hópa. Ó, nei. Lárus, litli bróðir minn, kemur þrammandi í áttina til mín og sveiflar hand- leggjunum eins og rana. „Sjáðu Rúna!“ segir hann. „Ég er fíll.“ 4