134 heppin að eiga mitt eigið herbergi því þegar hún var lítil þurfti hún að deila herbergi með þremur systrum sínum en ég fái mitt eigið herbergi sem ég á alein. Þá segi ég bara við hana: „Mamma þú varst sko lítil í gamla daga. Þá var venjulegt að deila herbergi með systkinum sínum og eiga fataskáp sem herbergi.“ Þá segir mamma pirruð: „Ég var ekki lítil í gamla daga. Ég er ekki áttræð gömul kelling og ef þú vilt endilega tuða yfir þessu tuðaðu bara við pabba þinn ekki mig.“ Þá heyri ég að það er kominn ef þú heldur þessu tuði áfram mun ég pína þig til að þrífa klósettið þangað til að það er orðið skínandi hreint tónninn í mömmu svo ég flýti mér í burtu og hætti að tuða þótt ég hafi alls ekki verið að tuða heldur að beita gagnrýnni hugsun eins og á að vera svo mikilvægt að kunna. II En núna er ég bara með Stebbu systur á leiðinni í skólann. Stebba er eitthvað pirruð út í mig því ég benti henni á að eyrnalokkarnir hennar litu út eins og … æ ég myndi segja ykkur hvað það er en ég var einu sinni að tala við hana Laufeyju kennara og ég sagði þetta orð og hún sagði mér að ef ég vildi verða rithöfundur þyrfti ég svo sannarlega að læra að tala fegurra mál – hvað sem það nú þýðir – en þess vegna ætti ég kannski ekkert að vera að skrifa það. (Samt er Halldór Kelling Laxnef, eða hvað sem hann nú hét, uppáhalds rithöfundurinn hennar svo maður ætti kannski ekkert að
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=