87 verið í krukku í efstu hillunni. Þetta var skrítið því hann vissi að foreldrar hans fóru aldrei úr landi. Hann skoðaði myntirnar og voru þær frá 1989 eða nokkuð gamlar. Þegar Alex tók eftir því að lykillinn sem hann hélt á, virtist passa við hurðina sem er alltaf læst, hurðin sem hann fær aldrei að fara inn um, vaknaði mikil forvitni hjá honum. Alex vissi svo sem að þangað mætti hann aldrei fara. En nú var tækifærið. Alex ákvað að opna dyrnar, þar var stigi niður, augljóslega eldri en húsnæðið sjálft. Alex ákvað að fara niður stigann, kíkja á hvernig kjallarinn liti út. Ætli sé hægt að útbúa sjónvarpsherbergi, eða tómstundarherbergi í þessum kjallara eða körfuboltaæfingasvæði, hugsaði hann með sér. Hann var mjög spenntur. En það sem hann sá var ekkert af því sem hann hafði ímyndað sér. Í miðjum kjallaranum var flöktandi pera sem lýsti lítilli birtu, meira skuggar en ljós. Alex tók eftir, þegar augu hans höfðu vanist birtunni, að í skugganum á einum veggnum var stigi niður og meira myrkur. Alex ýtti á rauðan hnapp
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=