67 Týndi jólasveinninn Bjartey Ebba Júlíusdóttir, 11 ára Jódís Kristín Jónsdóttir, 10 ára Það var kalt úti og jólin nálguðust. Það var komið kvöld og tvíburarnir Katla og Soffía voru að gera sig klárar í háttinn. „Viljið þið ekki setja skóna ykkar í gluggann?“ spurði mamma. „Jú, mamma, við vorum að fara gera það,“ sögðu stelpurnar. Stuttu seinna sagði mamman: „Stelpur, það er kominn háttatími, viljið þið ekki vera úthvíldar fyrir morgundaginn?“ Stelpurnar kláruðu að græja sig í háttinn og fóru upp í rúm. Næsta dag kíktu stelpurnar í skóna sína en þar var ekkert. „Ætli Stekkjastaur hafi gleymt okkur?“ sagði Katla. „Eða erum við búnar að vera óþekkar?“ Þá kallaði mamma: „Góðan daginn stelpur, hvað fenguð þið í skóinn?“ „Við fengum mandarínur,“ sögðu stelpurnar en þær voru að segja ósatt. Skórnir voru tómir. Þá sagði Katla: „Sjáðu Soffía, það eru fótspor í snjónum. Við verðum að kíkja betur á þau. “ Þá kallaði mamma þeirra aftur: „Viljið þið búa til piparkökuhús af því það er frí í skólanum í dag?“ „Nei, kannski á morgun,“ sagði Katla, „við ætlum út að leika.“ Systurnar voru svo forvitnar að fara út og skoða sporin frekar. Þær klæddu sig í flýti en í stað þess að fara út að leika fóru þær út að elta fótsporin í snjónum. Það var erfitt að vaða snjóinn því hann var svo djúpur. „Ég vildi að við
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=