39 Martröðin Mói Sigurjónsson, 9 ára Einu sinni var ég næstum því dauður eða hélt að það myndi gerast. Ég ligg uppi rúmi og get ekki sofnað. Ég hefði ekki átt að horfa á fréttirnar áðan með mömmu og pabba. Í fréttunum var verið að lýsa eftir morðingja sem hafði framið kaldrifjað morð fyrr í vikunni og var enn ófundinn. Herbergið var lokað en ég fann það á mér að það væri einhver þarna fyrir utan inni í eldhúsi. Ég vissi ekki hvað það var, manneskja eða ófreskja. Ég ákveð að standa upp og athuga málið. Þegar ég opna dyrnar á herberginu þá sé ég í myrkrinu að inni í stofu er einhver sem líktist alræmdum morðingja og hann er að hnýsast í hnífaskúffuna. Þarna þurfti ég að vera snar og snöggur að hlaupa niður í herbergið til mömmu og pabba. Þegar ég kem þangað hristi ég pabba til svo að hann vakni og hvísla að þeim að eftirlýsti morðinginn sé uppi í stofu! Mamma og pabbi trúa mér ekki og vilja bara fara aftur að sofa og segja mér að koma bara upp í rúm til þeirra og fara að sofa, þetta hafi bara verið martröð hjá mér. Þá heyrist DUNK DUNK uppi en mamma og pabbi eru steinsofnuð aftur og heyra ekki neitt. Þannig að þá þurfti ég að gera gildrur sjálfur. Ég hafði einu sinni gert eina gildru á pabba sem svínvirkaði og nú þyrfti ég bara að endurtaka leikinn. Ég varð að finna til allt dótið sem þurfti en auðvitað
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=