86 Leppalúði og skrýtnu börnin Leppalúði var latt tröll. Hann nennti varla að standa upp úr rúminu sínu. Hann át ekki mikið, kannski bara eina geit á dag og var samt voða feitur. Eftir að hann kynntist Grýlu varð lífið oftast betra en stundum verra. Skömmu síðar kom hún heim með poka af börnum. Þá sagði Leppalúði: „Á ég að éta þetta, ég sem er vanur að éta, geitur?“ Grýla gretti sig og sagði: „Ég vil engar geitur á mína bæi, hér er bara étinn almennilegur matur. Annaðhvort étur þú þetta eða sveltur í hel.“ Leppalúða brá yfir því hvað hún var reið og sagði: „Allt í lagi, ég smakka en ef þetta er vont er ég farinn.“ Hann smakkaði og þá gat hann ekki haldið sig frá þessu og kláraði allt af diskinum. Hann bað svo um meira og meira og meira þangað til allt í pottinum var búið. Þá varð Leppalúði reiður og heimtaði að Grýla næði í fleiri börn. Þá sagði hún: „Ég geri það ef þú lærir að éta án þess að subba allt út. Þú skalt þrífa
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=