RISAstórar smáSÖGUR

49 Klakastelpurnar og helgin mikla - Pabbi, hækkaðu í útvarpinu! sagði ég. - Já, það verður að hækka. Þetta er Fm957! sagði Freyja. Eftir langa bið hækkaði hann loksins í útvarpinu. Æ, ég gleymdi að kynna mig. Ég heiti Askja og Freyja er besta vinkona mín og við erum báðar níu ára. Við vorum að fara í sumarbústaðinn með pabba og þriggja ára systur minni til að gista eina helgi. - Loksins erum við komin! sagði ég. - Við erum búin að bíða í hálftíma, sagði Freyja. Þegar við komum inn í bústaðinn var sjóðandi heitt, eða það fannst mér. En þegar ég sá Freyju var hún skjálfandi af kulda. - Er þér svona heitt? spurði hún. - Já, ég er alveg að stikna. Ég myndi fara í hlýrri föt, sagði ég. - Allt í lagi, sagði Freyja og gerði það. Þegar við vorum búnar að vera smá stund í bústaðnum stakk pabbi upp á að fara út. Við þurftum að bíða eftir Láru, litlu systur minni, þegar við vorum komin í útifötin. Hún er alltaf voða stjórnsöm. Því næst fórum við í göngutúr sem pabbi stjórnaði, ásamt Láru auðvitað. Við brutumst í gegnum trén sem virtust ætla að faðma

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=