RISAstórar smáSÖGUR

12 gullstafnum sem Benni þarf að finna. Sæþór segir þeim að hann viti hvar þessi stafur sé. Hann sé í djúpri dimmri gjá sem er full af neðansjávarleðurblökum. Benni fær hroll við tilhugsunina en veit að hann verður að gera þetta. Hrafnhildur tekur í höndinum á honum og segir: „Við hjálpumst að.“ Þau leggja af stað með smá hnút í maganum. Þegar þau koma að gjánni sjá þau ekki í botninn því þetta er svo djúp og dimm gjá. Þau herða sig upp í þetta og synda af stað niður í óvissuna. Þegar þau eru komin hundrað metra niður mætir þeim hópur af neðansjávarleðurblökum!!! „Vííííííhííí!“ hrópa leðurblökurnar. „Loookksssiiinnnsss gestir!“ Þetta eru alls ekki móttökurnar sem Benni og Hrafnhildur áttu von á. Leðurblökurnar færa þeim blómahálsmen og setja kórónu á höfuð þeirra. Þær klæða Hrafnhildi í þarakjól og Benna í þaraskikkju og gefa þeim dýrindis mat. Benni finnur hvað hann er orðinn svangur, hann hefur ekki fengið matarbita síðan snemma í morgun og núna er langt liðið á daginn. Benni segir leðurblökunum frá gullstafnum sem hann leitar að og þær flögra um og finna stafinn og spyrja: „Ertu að meina þetta gamla drasl? Þú mátt sko alveg eiga það, við erum ekkert að nota það.“ Vá, þetta var auðvelt og alls ekki það sem Benni hafði átt von á og hann finnur hvað honum er létt. Benni og

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=