RISAstórar smáSÖGUR 2019

12 metrum fyrir aftan mig og hann einblínir bara á eitt. Að fá nýtt veggteppi fyrir Óhram ... mig. Ég finn hvernig er gripið í öxlina á mér og mér er kippt til hliðar. Kafli 2. Aþena Ég er að farast úr stressi. Eir er ekki komin aftur heim og bráðum munu fylgismennirnir koma. Við hefðum fyrir löngu verið farin niður um hlerann á stofugólfinu ef ég og Eir hefðum ekki byrjað að rífast. Ég man ekkert um hvað við rifumst en Eir varð alveg öskuill og þaut út og er ekki komin aftur. Ef hún kemur ekki bráðum til baka þurfum við að fara án hennar. Fylgismennirnir munu örugglega ná henni og fara með hana á „Munaðarleysingjahælið“ eins og þeir kalla það. Í raun eru þetta einskonar búðir, þeir bestu lifa, þeir aumu eru drepnir. „Aþena!“ Ég hrekk upp úr hugleiðingum mínum. Sindri maðurinn minn stendur í dyragættinni og horfir á mig áhyggjufullum augum. „Við þurfum að fara án hennar er það ekki?“ segi ég og finn hvernig tárin vilja þrýsta sér út. Hann kinkar kolli og ég veit að honum líður alveg eins og mér. Sorgmæddur, reiður og leiður. Við förum inn í stofu og lyftum hleranum upp á gátt. Ég fer á undan