4. KAFLI 63 Ræðið! • Kjartan og Védís ætla í fallhlífastökk. Þau virðast reiðubúin og til í tuskið, eða hvað? • Hvaða atriði í textanum gefa til kynna að þau séu reiðubúin í stökkið? • Hvaða atriði í textanum gefa hið gagnstæða til kynna? • Hvað svo? Hvað gerist næst? Haldið áfram með frásögnina. Hurðin á flugvélinni var opnuð og fyrstu stökkvararnir hoppuðu út. Hávaðinn frá hreyflunum var ærandi. Kennarinn gaf þeim merki um að þau væru næst. Kjartan var með fiðring í maga og leist ekki á blikuna. Hann leit á Védísi sem sat þráðbein með bakið klesst upp við flugvélarskrokkinn. Augun voru lokuð. – Nú gerum við þetta! Kjartan gaf Védísi merki um að kless‘ann. Hún leit til hans, brosti og kinkaði kolli. – Endilega, drífum í þessu! kallaði hún til að yfirgnæfa hávaðann. Hún sleppti þó ekki höndum af axlarböndunum á fallhlífinni og röddin var óvenjulega skræk. – Þetta verður rosalegt!!! kallaði Kjartan um leið og hann spratt á fætur og fikraði sig skjálfandi í átt að kennaranum og dyrunum. – Jess, kallaði Védís en hreyfði sig ekki. Skyndilega hlammaði Kjartan sér niður og reif af sér hjálminn.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=