Neistar

Hvolpaást (Brot úr heildartexta) ég lifi óeðlilega eðlilegu lífi og ég eðla mig með elskhuga sem elskar mig samt lítið brenndi mig á vökvanum, mjúkur tók ég skellinn en ég er ekki barn svo ég kann ekki að forðast eldinn gleymi mér í vitleysu en reyni samt að muna að þessi hvolpaást er eitthvað sem fer beint í hundana ég er schizo, ég er hundrað manns er reyni að finna sjálfan mig, ÞEYR, svo ég skunda af stað en ég spyr mig, hvað er hamingja er það hjónaband og ást eða losti milli jafningja ég kann ekki ljóðið, þó ég hafi samið það því það er í nútíð og ég er ekki þar í dag áttavilltur, reyni að koma mér á kortið og grafa eftir gulli en þessi jörð er alltof frosin finn enga fiska svo ég ræ á burt endir á regnboga var glópagull [viðlag] ég er búinn að eltast nóg þarf bara kyrrlátt kvöld og kertaljós ég þarf að festa rót en hvern er ég að blekkja þó (endurtekið) Emmsjé Gauti Þú fullkomnar mig (Brot úr heildartexta) Það rofar til inni’ í mér og lífið tekur lit. Veit nú hvað gefur mér mest og tilverunni glit. Aldrei var sólin svo skær né fugla fegurri hljóð. Mér finnst ég skilja í dag öll heimsins ástarljóð. [viðlag] Þú fullkomnar mig ég finn að ég er annar en ég var. Þú ert við spurnum mínum lokasvar, lyftir mér upp, lýsir mér leið. Ég vegsama þig og vonir mínar bind ég aðeins þér. Í blíðu jafnt sem stríðu fylgdu mér í huga og hér, ævinnar skeið. Stefán Hilmarsson 17