| Málið í mark – Óbeygjanleg orð | 3 | UPPHRÓPANIR Upphrópanir Upphrópanir (skammstafað uh.) geta staðið einar og sér og lýsa gleði, undrun, reiði, sársauka, vonbrigðum eða öðrum tilfinningum: vá, uss, nei, já, jæja, á, æ, hæ, hó, jibbí, svei … Þær geta staðið sem ein heil setning (t.d. Ha?). Ef upphrópun hefur bætt við sig greini þá er orðið flokkað sem nafnorð (t.d. Ég heyrði ekki jáið hennar vegna þess að hún hvíslaði). Dragðu hring um orðin sem tilheyra upphrópunum í textanum. „Hæ, gaman að sjá þig. Vá, hvað þú hefur tekið mikinn lit í dag. Æ, svíður þig ekkert? Þú hefur greinilega brunnið í sólinni.“ „Nei, nei, mér líður ágætlega.“ „Ji, hvað þú ert rauð á enninu og bringunni. Uss, þú verður að kaupa þér sterkari sólarvörn fyrir morgundaginn.“ „Ha?“ „Þú verður að kaupa þér sterkari sólarvörn.“ „Ja, ég mun gera það á morgun. En hvernig gekk hjá þér í dag?“ „Ó, þetta var dásamlegur dagur. Við fórum í dýragarðinn og sáum fullt af dýrum. Aparnir voru fyndnastir, þeir kúkuðu í lófa sína og reyndu að kasta í okkur skítnum.“ „Oj, ertu ekki að grínast?“ „Nei, þeir hittu okkur aldrei en þetta var ógeðslega fyndið.“ „Ha ha, þetta er ógeðslegt.“ „Varstu búin að fá leyfi hjá mömmu þinni að fara í vatnsrennibrautargarðinn?“ „Nei, jáin frá henni standa eitthvað á sér þessa dagana.“ „Jæja, ég ætla að skjótast út í búð og kaupa vatn, bless.“ „Já, sjáumst á eftir.“
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=