Maðurinn hugur og heilsa

50 Heilinn Heilinn lítur satt að segja ekki út fyrir að vera neitt merkilegur. Hann minnir helst á gráleitan klump með rósrauðri slikju og fjölda af fellingum. Samt er þessi klumpur miðstöð alls sem fram fer í líkamanum. Hann er æðsti stjórnandi alls sem þar gerist. „Viðbúinn!“ Allt í einu kastar Ólafía pennaveski í Friðrik honum að óvörum. Hann beygir sig leiftursnöggt og ber hönd fyrir höfuð. Ólafía kemur varla upp orði fyrir hlátri og flissi. „Ertu hræddur við pennaveski? Lífshættulegt pennaveski kemur fljúgandi!“ „Láttu ekki svona! Ekki gat ég vitað að þú færir allt í einu að kasta frá þér pennaveskjum. Ertu eitthvað verri?“ „Ég var bara að prófa hvort viðbrögð þín væru í lagi. Og þú færð ágætiseinkunn fyrir pennaveskisviðbrögð. Til hamingju með það.“ T a u g a f r u m u r m e ð t a u g a þ r á ð u m .