Lygasaga ISBN 978-9979-0-2923-6 Hljóðbók má hlaða niður af vefsíðunni www.nams.is. © 2009 texti og myndir: Kristín Ragna Gunnarsdóttir Umbrot og kápuhönnun: Kristín Ragna Gunnarsdóttir Ritstjóri: Sylvía Guðmundsdóttir 1. útgáfa 2009 önnur prentun 2011 Menntamálastofnun Kópavogi Prentvinnsla: Litróf ehf.
EFNISYFIRLIT Í SKJÓLI MYRKURS 5 ÞJÓFURINN 7 SÁ HLÆR BEST SEM SÍÐAST HLÆR 10 ALVEG SATT! 13 ÚLFUR ÚLFUR 17 AÐ SLÁ Í GEGN 20 LYGASAGA 24 SPOR ÚLFSINS 29 SJÓN ER SÖGU RÍKARI 32 LEYNIHÓLFIÐ 36 ÞJÓFURINN ENN OG AFTUR ... 40 Í ÚLFAGRENI 44 LYGINNI LÍKAST 49
Í SKJÓLI MYRKURS Svartur köttur læðist út úr húsasundi. Rotta tekur á rás. Hún stekkur á bak við ruslatunnu sem stendur við gamlan skúr. Kötturinn fetar varlega í átt að bráðinni. Skyndilega opnast dyr á skúrnum. Fölleitur drengur með bakpoka á öxlinni stígur út. Hann grípur ryðgað kúbein, skimar í kringum sig og fer aftur inn. Það er rifa á dyrunum. Rottan skýst út í myrkrið en kötturinn smýgur inn í skúrinn. Hann felur sig á bak við svartan plastpoka. Pokinn er fullur af dósum. Strákurinn rekur kúbeinið milli tveggja fjala í gólfinu. Önnur fjölin losnar og lyftist aðeins. Strákurinn leggst á kúbeinið af fullum þunga. 5
Allt í einu fellur dósapokinn á hliðina með miklum skarkala. Tómar dósir rúlla í allar áttir. Drengurinn hrekkur við. Hann lítur flóttalega í átt til dyranna. Fjölin losnar alveg og skellur til hliðar. Bakpokinn dettur í gólfið og úr honum velta nokkrir farsímar, snúruflækja, tvær myndavélar og veski. Gapandi op í gólfinu blasir við. Leynihólf. Strákurinn kemur auga á köttinn. – Komdu þér út, ófétið þitt, urrar hann milli skakkra tanna. Hann lyftir kúbeininu og stígur í átt til kattarins. Sá svarti setur upp kryppu og stekkur út á gólf. Hann grípur snúruflækju í kjaftinn og hverfur út í myrkrið. 6
ÞJÓFURINN Saga hallar sér aftur í stólnum. Hún er með derhúfu á höfðinu og nagar blýant. Svartur köttur stekkur inn um opinn gluggann. Hann lendir á borðinu og sporar yfir opna dagbók.
Saga missir jafnvægið og er næstum því dottin aftur fyrir sig á gólfið. – Krummi, þú ert meiri þjófurinn. Hvað ertu nú með? Hún reynir að grípa köttinn en hann skýst fram í eldhús. Þar stekkur hann upp á borð og veltir um kaffibolla. Kaffið skvettist yfir dagblað á borðinu.
– Saga, hvað er eiginlega í gangi? hrópar mamma hennar og réttir bollann við. Kötturinn er horfinn en snúruflækja liggur eftir á borðinu. Í snúrunni hangir nýlegur farsími. Saga tekur símann upp. – Hvar skyldi Krummi hafa fundið þennan? segir hún hlæjandi og reynir að kveikja á símanum. Mamma hennar hnyklar brýnnar. – Saga, finnst þér þetta sniðugt? Síðast kom Krummi með hnykil frá konunni á efstu hæðinni og þar áður poka með fuglafóðri. Þú verður að finna út hver á símann og skila honum. Strax. 9
SÁ HLÆR BEST SEM SÍÐAST HLÆR Saga smokrar sér fram hjá húsverðinum við dyr skólans. Húsvörðurinn strýkur yfir veggjakrot. Það hringlar í lyklakippu í belti hans. Saga teygir sig í stóra tilkynningatöflu. Húsvörðurinn réttir úr sér. Hann lætur stóran svamp falla ofan í fötu og sápuvatn skvettist í allar áttir. Saga forðar sér en nær að festa gulan miða á töfluna áður. 10
Saga tekur dagbókina sína og blýant upp úr skólatöskunni. Loksins! Nú er komið að því. Fyrsta verkefni hennar fyrir skólablaðið. Efst á blaðsíðu skrifar hún og síðan opnar hún dyrnar að stelpnasalerninu. 11 VEGGJAKROT
Hún fer inn og lítur í kringum sig. Um hvað á hún eiginlega að skrifa? Veggirnir eru allir skjannahvítir. Saga opnar dyrnar að einum klefanum. – Úff, vond lykt! Er þetta það sem ritstjóranum fannst svona fyndið? Sá hlær best sem síðast hlær. Hún fettir upp á nefið og lítur á bak við hurðina. Loksins! Þar er illa teiknað hjarta og innan í því stendur Nína elskar Geira. Hún skrifar það í dagbókina og kíkir síðan inn í hina klefana. Is it True? Á öðrum stað stendur Er þetta allt og sumt? hugsar Saga með sér. Kannski finn ég eitthvað meira krassandi inni hjá strákunum. 12 Björk best. Begga er skotin í Njáli. Björk best. Begga er skotin í Njáli.
ALVEG SATT! Saga stingur höfðinu inn á strákasalernið. Enginn þar. Síðan lítur hún undir hurðirnar eins og hún hefur séð gert í bíómynd. Engir fætur. Hún fer inn á eitt klósettið og lokar til að sjá hurðina að innan. Allt í einu er dyrum hrundið upp og hún heyrir að gengið er inn. Saga klifrar upp á klósettið. Hún ætlar ekki að láta sjá sig inni á strákaklósettinu. Þá verður sko hlegið að henni. 13
Hún heyrir hringl og síðan hviss. Svo finnur hún sterka lykt. Hurðinni er skellt og Saga missir næstum því jafnvægið. Það er gengið inn þungum skrefum. – Hvað ertu að gera? Vorum við ekki búnir að ræða þetta? – Hvenær fæ ég einhvern pening? Þú sagðir að ég ætti að fá borgað. – Ég þarf að losa mig við draslið fyrst. – Þú sagðir það líka síðast. – Þú verður að hætta þessu. Þetta kemur upp um okkur að lokum. – Þú lætur mig um öll skítverkin. Ég vil fá greitt! – Vertu bara til friðs, titturinn þinn. Annars … Saga verður vör við átök. Eitthvað fellur í gólfið. Dyrum er skellt og allt verður hljótt. 14
Saga stígur niður af klósettinu og opnar dyrnar varlega. Hún hrekkur við. Á hvítan vegginn er komið stórt svart spor. Það líkist fótspori kattar og út úr því standa beittar klær. Á gólfinu liggur úðabrúsi. Saga kannast eitthvað við sporið. Hún ætlar að lauma sér út en gengur beint í fangið á húsverðinum. Hann grípur í öxlina á henni og skellir fötu með sápuvatni í gólfið. 15
– Hver fjárinn. Hvað ert þú að gera hér? hvæsir hann. Saga rífur sig lausa og hrökklast undan húsverðinum. – Ég gerði þetta ekki. Alveg satt! – Komdu þér burt. Annars … hreytir hann í hana. Það kemur óvæntur blossi. Steinn stendur innar á ganginum með myndavélina á lofti. Húsvörðurinn lítur flóttalega í kringum sig. Hann smeygir sér síðan inn á salernið og lokar á eftir sér.
ÚLFUR ÚLFUR Hvað er að manninum? Hann ætti að fá sér aðra vinnu, hugsar Saga og nuddar á sér öxlina. Greinin í skólablaðið verður um húsvörðinn. Hann er í stríði við veggjakrotið og hans helsta vopn er svampur. Hún hlær með sjálfri sér og röltir heim á leið. Hvar hefur hún séð þetta spor áður? – Nú veit ég, hrópar hún upphátt. Á vídeóleigunni. Í glugganum er mynd af ofurhetju en fyrir neðan hann er stórt, svart spor. 17
Saga staldrar við hjá húsasundi. Þar er búið að úða á veggina og teikna nokkra risastóra stafi. Hún leitar að sporinu en finnur það ekki. Allt í einu er mjálmað við fætur hennar. – Krummi, ert þú hér? Hvað ertu nú með? Kötturinn strýkst við fætur hennar. Hún tekur hann í fangið og dregur band úr kjaftinum á honum. Í bandinu hangir lykill og spjald með tölunni 66. Saga sleppir Krumma og veltir lyklinum milli handa sér. Hún kíkir inn fyrir húsasundið. Þar er illa hirtur garður, ruslatunna og gamall skúr. Það mótar fyrir einhverju svörtu á hurðinni. 18
Saga gengur að skúrnum. Þar blasir sporið við eins og það hafi beðið eftir henni. Hún mátar lykilinn í hengilás. Lásinn er greinilega nýr þótt hurðin sé fúin. En lykillinn passar ekki í skrána. Hún stingur lyklinum í vasann og skoðar sporið betur. Þetta líkist kattarspori en gæti líka verið eftir hund eða úlf. Af hverju var þetta spor í skólanum? Kannski er gengi að merkja svæði sitt. Úlfagengi. – Nú veit ég um hvað ég ætla að skrifa, segir hún við sjálfa sig og dregur dagbókina sína upp úr töskunni. Efst á auða blaðsíðu skrifar hún 19 ÚLFUR ÚLFUR.
AÐ SLÁ Í GEGN Saga festir blað á miðja tilkynningatöfluna. Hún les textann yfir einu sinni enn og brosir breitt. Skólablaðið fær sko ekki að birta greinina hennar. Ritstjórinn gerði grín að henni og sendi hana inn á klósettin. Hann hló að henni. Saga stingur síðustu teiknibólunni í blaðið. 20
21
Nokkrir krakkar úr áttunda bekk ryðja Sögu frá töflunni. Þeir pískra sín á milli. Það bætast fleiri í hópinn. Saga trúir þessu ekki, þau eru að lesa greinina hennar. Þau hlæja. Hún hefur slegið í gegn! 22
Skyndilega þagna allir. Húsvörðurinn kemur móður og másandi. – Hvað er hér um að vera? Komið ykkur í tíma, segir hann hvasst og lítur á töfluna. Hann nemur snögglega staðar. Eyrun á honum verða eldrauð. Krakkarnir færa sig frá en fölleitur strákur með skakkar tennur hlær enn. Húsvörðurinn rífur greinina af töflunni og krumpar hana saman. Rétt í því birtist Ráðhildur skólastjóri. Hún ýtir á undan sér vagni með nokkrum tölvum á. – Hvað er í gangi hér? Af hverju eruð þið ekki í tíma? segir Ráðhildur. Krakkarnir þegja og Ráðhildur snýr sér að húsverðinum. – Hvað á þetta að þýða? Hún réttir fram höndina. Húsvörðurinn lætur hana hafa krumpað blaðið. 23
LYGASAGA Saga starir ofan í gólfið á skrifstofu skólastjórans. Skólastjórinn sléttir úr blaðinu og les greinina. – Jæja, segir Ráðhildur og horfir til skiptis á Sögu og húsvörðinn. Saga, ég vil að þú biðjist afsökunar. Við líðum ekki svona rógburð hér. – Ég hélt bara að hann vissi eitthvað, muldrar Saga. Ég var inni á klósettinu og ég heyrði tvo menn tala saman … – Ekki ætlarðu að hlusta á þennan krakka, segir húsvörðurinn og grípur fram í fyrir Sögu. Ég kom að henni. Hún var búin að úða á vegginn inni á klósettinu. 24
– Hvað áttu við? segir skólastjórinn. – Það er hún sem hefur verið að ata veggina út. – Þetta er ekki satt! hrópar Saga. – Tæmdu úr skólatöskunni. Ef þú ert með úðabrúsa ertu í vondum málum, segir Ráðhildur ákveðin. Saga hellir úr töskunni á skrifborðið. – Sjáðu bara. Hér er enginn brúsi.
– Hvar fékkstu þennan síma? spyr skólastjórinn og horfir undrandi á Sögu. – Krummi kom með hann, segir Saga. – Hvað áttu við? Ráðhildur hvessir augun á Sögu. – Krummi kom með hann inn um gluggann. Ráðhildur tekur símann upp og kveikir á honum. Hún slær inn lykilorð og það heyrist lagstúfur. – Kötturinn minn, hann Krummi … stamar Saga. 26
– Hættu þessu þrugli. Þetta er síminn minn, segir Ráðhildur. Saga opnar munninn en kemur ekki upp hljóði. – Hún hefur stolið símanum mínum, segir Ráðhildur og er farin að tútna í framan. Húsvörðurinn er hljóður. – Ég stal honum ekki. Kötturinn minn kom með hann. Ég ætlaði að skila honum. – Skila honum? segir skólastjórinn. – Ég hengdi upp auglýsingu. Farsími á flakki. – Á þetta að vera fyndið? – Á töfluna, æmtir Saga. 27
– Við munum skoða málið, segir skólastjórinn og strýkur af símanum sínum. Saga tínir dót sitt af borðinu og dregur derhúfuna niður fyrir augun. – Þú færð ekki að taka þátt í öskudagsballinu á morgun. Svo mikið er víst, tilkynnir skólastjórinn og opnar dyrnar. Komdu þér heim. Það stara allir á Sögu. Steinn stendur álengdar með myndavélina en hann lætur hana síga. Saga lítur undan. Hún gengur niðurlút út ganginn. Síðan heyrir hún hvíslað – LYGASAGA. 28
SPOR ÚLFSINS Saga dregur lappirnar á leiðinni heim. Hún nálgast búðina og kemur auga á að rúðan í hurðinni er brotin. En Saga tekur líka eftir öðru. Það er úlfsspor við dyrnar. Hún fer inn í búðina. Þar stendur lögreglukona. – Eru ekki litlar líkur á að þýfið finnist? segir maður á bak við búðarborðið og strýkur á sér skeggið. 29
– Maður veit aldrei, svarar löggan þreytulega. – Nei, maður veit aldrei, muldrar sá skeggjaði. – Afsakið, segir Saga. Vitið þið nokkuð hvenær sporið kom á vegginn við dyrnar? Maðurinn lítur á Sögu. – Það kom í gær. Bölvaðir sóðarnir. – Áttu við að þetta sé nýkomið? spyr löggan. – Já. Skiptir það einhverju máli? segir maðurinn. – Maður veit ekki, segir löggan. – Nei, maður veit ekki, segir sá skeggjaði. Saga er hins vegar viss um að þetta skipti mjög miklu máli. Það trúir mér enginn hugsar hún og strunsar út. Ég verð að geta sannað það. 30
Hún hleypur að leikskólanum. Hvar getur sporið verið? Hún fer hringinn í kringum húsið. En það er hvergi spor að sjá. Saga rifjar upp frétt sem hún las í blaðinu. Þar var sagt að þjófarnir hefðu spennt upp glugga með kúbeini. Hún skoðar alla gluggana. Allt í einu sér hún blett við einn gluggann. – Spor úlfsins! Það er búið að mála yfir spor úlfsins, hrópar Saga. 31
SJÓN ER SÖGU RÍKARI Saga lemur á útihurðina heima hjá Steini með krepptum hnefum. Dyrnar opnast. Steinn kíkir út og tekur mynd. Saga hrekkur við. – Fyrirgefðu, ég gat ekki stillt mig, segir Steinn og glottir. – Sæll, segir Saga. Ertu til í að hjálpa mér? – Hvernig þá? spyr Steinn. – Ég veit hverjir eru að fremja öll ránin. – Hvað áttu við? – Það er þjófagengi. Úlfar. – Nei, hættu nú alveg. Síðast var það krummi sem stal síma og nú eru úlfar að brjótast inn. Ætlastu virkilega til að ég trúi þér? 32
Saga roðnar í framan en fer að gramsa í skólatöskunni. Hún opnar dagbókina sína og réttir Steini. – Þeir merkja staðina þar sem þeir ætla að brjótast inn með úlfsspori. Saga sýnir Steini teikningu af sporinu.
– Það var brotist inn í Spóluna fyrr í vikunni. Þar er sporið á veggnum við gluggann. Það var líka brotist inn í leikskólann en þar er nýbúið að mála yfir sporið. – Ertu nokkuð farin að skálda aftur? segir Steinn. – Það er úlfsspor við dyrnar á búðinni og þar var brotist inn í nótt. Ég fann líka spor á skúr í garði hérna rétt hjá, segir Saga æst. – Og ætlarðu að segja mér að það hafi verið brotist inn í hann líka? segir Steinn sposkur á svip. Ekki viltu kalla úlfur úlfur? 34
– Ef þú tekur myndir þá trúir fólk mér kannski. Sjón er sögu ríkari, segir Saga. Við getum varað við áður en næsta rán verður framið. – Ég veit það ekki, segir Steinn fullur efasemdar. – Jæja, ég kem upp um þetta sjálf, hrópar Saga. Hún strunsar niður tröppurnar en dagbókin liggur eftir á stéttinni. 35
LEYNIHÓLFIÐ Næsta morgun stendur Saga framan við skúrinn og lítur í kringum sig. Hálfopinn gluggi hreyfist í vindinum. Saga ýtir ruslatunnu upp að vegg og klifrar upp á hana. Hún stingur höfðinu inn um gluggann en missir derhúfuna. Byrgt hefur verið fyrir alla aðra glugga og því er dimmt inni. Kannski ætti hún að hætta við. 36
Augun venjast myrkrinu smám saman. Það er frekar tómlegt í skúrnum, bara nokkrir pokar upp við vegg. Saga kemur öðrum fætinum inn um opið. Hún tyllir tánni á hillu og smokrar sér inn um gluggann. Þegar hún er komin hálfa leið heyrist brak og hillan brestur. Saga fellur í gólfið. Hún reynir að standa á fætur en finnur sáran sting í ökklanum. Hún dettur á plastpoka. Pokinn er fullur af tómum dósum. Skarkalinn er mikill og dósir rúlla í allar áttir. Það færist bros yfir andlit Sögu. Þetta eru úðabrúsar. Tómir úðabrúsar. Hún er svo sannarlega komin á sporið. En hvar er þýfið? hugsar Saga og nuddar á sér ökklann.
Ljósskíma frá glugganum fellur á gólfið. Saga sér að það eru glansandi naglar í einni gólffjölinni. Hún leitar að einhverju til að losa hana. Það er ryðgað kúbein upp við vegg. Hún haltrar út að veggnum og grípur kúbeinið. Síðan rekur hún það milli tveggja fjala í gólfinu. Önnur fjölin losnar og lyftist aðeins. Saga leggst á kúbeinið af fullum þunga. 38
Það heyrist allt í einu þrusk fyrir utan skúrinn. Hún lítur flóttalega í átt til dyranna. Fjölin losnar alveg og skellur til hliðar. Gapandi op í gólfinu blasir við. Leynihólf. Nú getur hún loksins sannað mál sitt. Hún stingur hendinni niður og þreifar fyrir sér. En hólfið er galtómt. Það heyrist hlátur fyrir utan skúrinn. Saga sér skugga úlfs og síðan er plötu skellt fyrir gluggann. Allt verður svart. 39
ÞJÓFURINN ENN OG AFTUR … Steinn lemur á útihurðina heima hjá Sögu með krepptum hnefa. Hann er með myndavél um hálsinn og heldur á dagbók Sögu. Hann verður að hitta hana strax. Hann hefur náð mynd af úlfssporinu. Það er alveg eins og sporið sem Saga teiknaði í dagbókina. Dyrnar opnast skyndilega en það er ekki Saga. – Sæl, er Saga heima? stamar Steinn. Mamma Sögu heldur á dagblaði. 40
– Nei, hún fór á ballið í skólanum. Vildi samt ekki vera í búningi. Ólíkt henni. Þú getur hitt á hana í skólanum. – Ha, já, örugglega, muldrar Steinn. – Af hverju ert þú ekki í búningi? spyr mamma Sögu. En hún er farin að lesa blaðið áður en Steinn nær að benda henni á froskalappir á fótum sér. Steinn les framan á blaðinu: Enn og aftur brotist inn ... Mamma Sögu kippir blaðinu skyndilega frá þegar svartur köttur kemur stökkvandi með eitthvað í kjaftinum. – Krummi, hvað er þetta? Derhúfan hennar Sögu. Þú ert nú meiri þjófurinn. Hún tekur húfuna, lítur hissa á fætur Steins en lokar síðan dyrunum. 41
Steinn stendur einn eftir á tröppunum. Hún sagði satt! Kötturinn heitir Krummi. Hann veit að Saga er ekki á ballinu. En hvar er hún? Hvað sagði hún um sporið og þjófagengið? Hann opnar dagbókina og finnur blaðsíðuna sem Saga sýndi honum. Hún talaði um spor úlfs á skúr.
Steinn stikar af stað en froskalappirnar þvælast fyrir honum. 43
Í ÚLFAGRENI Krakkar í litríkum búningum koma á móti Steini. Þeir halda í átt til skólans en Steinn ætlar að finna Sögu. Hann sér dreng í úlfabúningi læðast út úr húsasundi. Úlfurinn er með eitthvað hvítt í fanginu sem líkist kind og hann hraðar sér í átt að skólanum. Fyrir innan sundið er illa hirtur garður og ruslatunna stendur upp við vegg á skúr. – Skúrinn, hvíslar Steinn og gengur að honum. Á hurð skúrsins blasir svart sporið við. Hann dregur fram myndavélina sína og tekur mynd. 44
Það heyrast skellir innan úr skúrnum. Úlfagengið! Steinn felur sig á bak við ruslatunnuna. Allt er hljótt á ný en hann sér glitta í eitthvað á jörðinni. Það liggur lítill miði við tunnuna. Steinn stingur miðanum í vasann og lítur rannsakandi í kringum sig. Fyrir ofan tunnuna er gluggi sem hefur verið byrgt fyrir með járnplötu. Það heyrast aftur hljóð frá skúrnum. Steinn ætlar að flýja en kemur þá auga á hengilás á hurð skúrsins. Skúrnum hefur verið læst að utan. 45
– Saga, ert þetta þú? kallar Steinn. – Forðaðu þér, heyrist hrópað og síðan er öskrað. Steinn reynir að koma sér undan en dettur um froskalappirnar. Hurðin brestur. Saga fellur út úr skúrnum með kúbeinið á lofti. Þau liggja á jörðinni fyrir utan skúrinn. – Hvað gerðist? spyr Steinn og hjálpar Sögu á fætur. – Úlfurinn byrgði fyrir gluggann og læsti mig inni. Ég veit að þú trúir mér ekki en þetta er alveg satt, svarar Saga áköf og bendir á gluggann. – Ég trúi þér, segir Steinn. Ég sá hann. Hann læddist út úr sundinu og hélt í átt til skólans. Fyrirgefðu. Þú sagðir satt. Ég tók mynd af sporinu. Steinn réttir Sögu dagbókina. 46
– Ég límdi myndina inn í bókina þína. Sporið er komið á vegginn við dyr skólans. Þú getur sýnt myndina til að sanna mál þitt. – Við verðum að finna úlfastrákinn. Hann er þjófurinn, segir Saga. Ég er alveg viss. Það er fullt af tómum úðabrúsum þarna inni. Við verðum að ná honum áður en hann brýst aftur inn. 47
Steinn dregur miðann úr vasanum og réttir Sögu. – Ég fann hann beint fyrir neðan gluggann. Saga dregur lykil úr vasanum. Í honum hangir spjald með tölunni 66. Hún snýr spjaldinu við. – Skólinn! hrópa þau bæði í einu. 48
LYGINNI LÍKAST Saman hraða þau sér í átt til skólans. Saga hölt á öðrum fæti og Steinn með froskalappir á báðum. Hann lítur á úrið sitt. – Klukkan er alveg að verða 10. Við verðum of sein. Þau flýta sér að stofu 99 og Saga tekur í húninn. – Dyrnar eru læstar, segir hún. Og hér er enginn. – Það eru allir á ballinu. Greið leið og klukkan er orðin 10, segir Steinn. Saga dregur lykilinn úr vasanum. – Ættum við? Það heyrast skruðningar innan úr stofunni. Þau líta hvort á annað. 49
Saga stingur lyklinum í skrána. Hann smellpassar. Hún snýr honum og dyrnar opnast. Það mætir þeim skrítin sjón. Drengur með úlfagrímu er kominn hálfa leið inn um lítinn glugga. Hann brýst um en virðist vera fastur. Á gólfinu fyrir neðan hann er hvít gæra í hrúgu. Ofan á gærunni liggur kindagríma. Upp við vegginn er vagn með tölvum skólans. – Saga, náðu í skólastjórann. Ég passa að úlfurinn sleppi ekki. 50
– Sjáðu. Saga bendir á kindagrímuna og gæruna. Hann ætlaði að dulbúa vagninn sem kind og ganga út með tölvur skólans. Það kemur blossi. – Gripinn í miðju innbroti, segir Steinn og heldur myndavélinni á lofti. Nú höfum við sannanir. Strákurinn brýst um í glugganum. Saga haltrar af stað til að sækja Ráðhildi skólastjóra en þá heyrist hringl í lyklakippu. Húsvörðurinn kemur móður og másandi eftir ganginum. 51
– Hver fjárinn. Hvað ert þú að gera hér? Hann grípur í öxlina á Sögu. – Úlfurinn var að brjótast inn, stamar hún og rífur sig lausa. Hann ætlaði að breyta vagninum í kind og stela tölvunum. – Eins og einhver trúi þér, segir húsvörðurinn. Komdu þér burt. Steinn dregur úlfinn fram á ganginn. – Eins og hann viti ekki allt um það, hreytir drengurinn út úr sér. – Vertu bara til friðs, titturinn þinn. Annars … segir húsvörðurinn og slítur grímuna af stráknum. 52
Saga kippist við. Hún kannast eitthvað við þessi orð og málróminn. – Ég kem honum í réttar hendur, segir húsvörðurinn ákveðinn. Þá heyrast allt í einu smellir í háum hælum. Skólastjórinn kemur hlaupandi og heldur við kórónu á höfðinu. – Hvaða hávaði er þetta? Ráðhildur snýr sér að húsverðinum. – Úlfur, hvað er í gangi? – Úlfur. Heitir þú Úlfur? æpir Saga og bendir á húsvörðinn. Þú stendur á bak við öll innbrotin. Eyrun á húsverðinum verða eldrauð. 53
Skólastjórinn hvessir augun á Sögu. – Hættu þessu þrugli. Er ekki nóg komið af svona rógburði, Saga? – Hún er að ljúga, eina ferðina enn, hvæsir húsvörðurinn og ýtir fölleita drengnum í átt að Ráðhildi. Þessi var bara að villast. Úlfur í sauðargæru. Eitthvert öskudagsgrín. Saga tekur lykilinn úr skránni og Steinn réttir Ráðhildi miðann. 54
Skólastjórinn les það sem stendur á miðanum og horfir til skiptis á húsvörðinn Úlf og strákinn. – Húsvörðurinn undirbjó ránin en lét strákinn um skítverkin, segir Saga og dregur djúpt andann. Hún rifjar upp samtalið sem hún heyrði inni á klósetti. – Úlfur hótaði stráknum og borgaði honum ekki fyrir innbrotin. Því merkti þjófurinn staðina með úlfsspori áður en hann braust inn. Hann var að ögra Úlfi. – Sporið kom upp um ykkur að lokum, segir hún við húsvörðinn. Alveg eins og þú sagðir. – Helv… titturinn þinn, urrar Úlfur í átt að stráknum. Sá fölleiti grettir sig á móti. – Þú sagðir satt, hvíslar Steinn að Sögu. – Lyginni líkast, segir Saga og þau hlæja bæði.
40347
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=