Leynifundur í Lissabon

66 Vasco da Gama stendur upp, hallar sér upp að veggnum og dæsir. „Við komum heim og okkur var vel fagnað. Vörurnar, sem við komum með, voru margfalt verðmætari en kostnaður ferðarinnar. Það var talað um hinn fullkomna leiðangur. Fólk skildi hreinlega ekki hvað heimferðin var erfið. Við lentum í stormi og sjóleiðin yfir Indlandshaf, sem tók bara 23 daga í maí tók okkur 132 daga á heimleiðinni. Bölvaðar rigningar og beljandi stormur. Þetta var það alversta sem ég hef á ævi minni lent í. Það var ekki fyrr en í byrjun árs 1499 að við sáum loks aftur til austurstrandar Afríku.“ Það var eins og sorgarslikju væri dregið yfir andlit þeirra allra. „Þarna var um helmingur skipverja látinn og margir af þeim sem lifðu þjáðust af skyrbjúg,“ hvíslaði Vasco da Gama. Ég legg orðið á minnið. Ef ég kemst aftur til nútíðar ætla ég að lesa mér til um