Leynifundur í Lissabon

44 frá Asíu í gegnum einhvern þriðja aðila. Konungurinn var ánægður með mín störf. Hann sendi mig aftur í ferð og ...“ Hann þagnar, ræskir sig og fær sér sopa af sítrónudrykknum. Ég held niðri í mér andanum til að trufla ekki sögustundina. „Við getum sagt að konungurinn var ekki sáttur með mig þegar ég kom heim úr þeirri ferð. Nú er liðið rúmt ár og ég er enn að reyna að fá hann til að taka mig í sátt. Hann vill ekki einu sinni tala við mig.“ Ég horfi á Vasco da Gama og get ekki annað en vorkennt karlinum. Hann er kominn í ónáð konungs og er að reyna að sleikja hann upp til að fá fleiri verkefni kannski. Eða ef til vill bara til að vera í klíkunni. „Og hvað er planið núna í kvöld?“ Spyr ég. „Æ, ég veit það varla,“ segir hann og strýkur yfir höfuðið. „Ég er að vona að þú sem gestur veki nógu mikla athygli