Kveikjur

140 að geyma sem mest af bókunum hér. Þegar hún er að læsa skápnum heyrir hún Eydísi kalla: – Hæ! Ætlarðu ekki að vera samferða? Íris svarar játandi og lyftir hálftómri töskunni upp á öxlina. Það verður gott að þurfa ekki að burðast með allar bækurnar í vetur. Og svo er hann líka með skáp þarna í sama ganginum, nýi strákurinn. Hann Tristan. Ótal svipmyndir úr amerískum sjónvarpsseríum og kvikmyndum koma fram í huga hennar, strákur og stelpa við skápana sína í skólaganginum, augngotur, rifrildi, kossar … Hún hlær að sjálfri sér og gengur létt í spori til Eydísar sem bíður hennar við útidyrnar. Taktu vel eftir því að Íris hugsar um amerískar sjónvarpsseríur og kvikmyndir … hvers vegna gerir hún það? Hver eru hugsanleg tengsl á milli amerískra kvikmynda, þessara aðstæðna og hvernig henni líður? Hafðu í huga að bók og bíómynd eru náskyld verk og efniviðurinn oft sá sami. TRISTAN Þessi skóli er svo sem ekkert verri en sá síðasti. Kannski jafnvel aðeins betri. Tristan er vanur forvitninni og áhuganum sem hann veit að mun dvína fljótlega þegar skólasystkinin gera sér grein fyrir að hann er bara ósköp venjulegur, íslenskur strákur sem er hvorki upprennandi rappari né næsta stjarnan í körfuboltanum. Hann hefur flutt nokkrum sinnum áður, byrjað

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=