135 Hvaða brögðum beita rithöfundar? Hér á eftir lest þú upphafið á bókinni Hjartsláttur eftir Ragnheiði Gestsdóttur. Bókin er þannig uppbyggð að hún byrjar í miðju kafi, þú ert allt í einu í miðri atburðarás og samtali á milli Írisar og Eydísar. Þetta getur verið ansi áhrifaríkur stíll og ef þú hugsar um það geturðu rifjað upp bíómyndir sem byrja í miðri atburðarás. Hvaða áhrif hefur það á þig þegar myndin byrjar í miðju kafi? Virkar það eins þegar þú lest bók með sama stíl? Bíómyndir eru lítið annað en hreyfimyndabók, bók þar sem sagan lifnar við og tekst á flug. Það er einnig markmið góðrar bókar, að hefja hug lesanda síns á flug, að sagan kveiki myndir í huganum sem taki á rás. Hafðu þetta í huga þegar þú lest þetta textabrot hér á eftir, að bók og bíómynd eiga ansi margt sameiginlegt. Það sem einkennir líka þessa bókarbyrjun er að þú færð ekki upplýsingar um aðstæður og persónur fyrr en smátt og smátt. Þetta kallast óbein persónulýsing og er hluti af persónusköpun höfundar og leið hans til að stýra viðtökum okkar á frásögninni. Íris er greinilega aðalpersónan en þú veist ekkert meira. Hvað er hún t.d. gömul? Hvernig er hárið á henni á litinn? Er hún hávaxin eða lágvaxin? Þetta gerir að verkum að forvitni okkar er vakin því að okkur er mjög eðlislægt að vilja vita sem mest. Taktu eftir því hvernig upplýsingarnar berast smátt og smátt og hvernig myndin af Írisi, Tristan, Eydísi, bekknum og skólanum birtist hægt og rólega. Önnur leið í persónusköpun er að lýsa persónunum beint í upphafi og kallast það bein persónulýsing. Ég elska þig I love you Jeg elsker dig Ljubim te Mahal kita Jag älskar dig Je t'aime Eg elski teg Ich liebe Dich Minä rakastan sinua Ti amo Kocham Ciç
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=